Περί του Ivy League Style Δημοσιεύτηκε σε: Προτάσεις

Οι φοιτητές πάντα αποτελούσαν μια δύναμη αλλαγής στην κοινωνία. Πλείστες τόσες μικρές και μεγάλες επαναστάσεις ξεκίνησαν στα αμφιθέατρα και τους διαδρόμους των πανεπιστημίων του πλανήτη. Από την ίδρυση των πρώτων ανώτατων εκπαιδευτικών σχολών στη μεσαιωνική Ευρώπη έως τις ημέρες μας, οι φοιτητές ήταν αυτοί που τάρασσαν τα λιμνάζοντα ύδατα της εκάστοτε καθεστηκυίας τάξης, είτε μιλάμε για κοινωνικά ζητήματα, είτε ακαδημαϊκά, είτε –ακόμη- και ενδυματικά.

Εδώ και χρόνια, όλες οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της ένδυσης, έχουν μόνιμα στο… στόχαστρο τους φοιτητές. Για αυτό και οι διαφημίσεις τους πάντα επικεντρώνονται στις ηλικίες 18-22. Οι υπεύθυνοι πίσω από αυτές γνωρίζουν πολύ καλά, βλέπετε, ότι εφόσον ένα προϊόν πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης της σπουδάζουσας νεολαίας, η επιτυχία του είναι σχεδόν δεδομένη. Μάλιστα, οι μεγαλύτερες γενιές θα σπεύσουν να ακολουθήσουν τη νέα μόδα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να γυρίσουν πίσω τον χρόνο. Ωστόσο, υπήρξαν εποχές κατά τις οποίες οι φοιτητές δεν ακολουθούσαν μόδες υπαγορευμένες από διαφημιστικές εταιρείες. Αντίθετα, δημιουργούσαν το δικό τους αυθεντικό στιλ, εμπνευσμένο από την καθημερινότητα και τις δικές τους ανάγκες. Το πιο διάσημο εξ’ αυτών είναι το Ivy League Style.

Για την ιστορία: Στην Ivy League ανήκουν οκτώ ιδιωτικά αμερικάνικα πανεπιστήμια (Brown, Columbia, Cornell, Dartmouth, Harvard, Pennsylvania, Princeton και Yale). To όνομά της προήλθε από μια αθλητική διοργάνωση στην οποία συμμετέχουν τα παραπάνω ιδρύματα, αλλά πλέον χρησιμοποιείται περισσότερο για να υπογραμμίσει την ανωτερότητα των συγκεκριμένων πανεπιστημίων έναντι όλων των άλλων.

Πώς σχετίζονται τώρα όλα αυτά με το στιλ; Μα, επειδή το Ivy League Style γεννήθηκε σε αυτά τα πανεπιστήμια. Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1920 αρχικά στο Princeton και το Yale, με τα υπόλοιπα να ακολουθούν. Η σπουδάζουσα νεολαία της εποχής θεωρούσε τιμή της να ανήκει στα συγκεκριμένα ιδρύματα, αλλά την ίδια στιγμή οι φοιτητές επιθυμούσαν να διαφοροποιηθούν ενδυματικά από τα σκούρα κοστούμια των γονιών και των καθηγητών τους. Η λύση σ’ αυτή τους την ανάγκη δόθηκε επιτόπου, καθώς εντός των πανεπιστημιουπόλεων λειτουργούσαν καταστήματα ένδυσης, τα οποία προμήθευαν ό,τι μπορεί να χρειαστεί ένας φοιτητής: Από πουλόβερ στα χρώματα του κολεγίου, μέχρι γραβάτες, blazers και εσώρουχα. Τα καταστήματα αυτά ήταν της J. Press και της Brooks Brothers.

Οι Αμερικανοί φοιτητές πήραν στοιχεία τα οποία δεν είχαν δημιουργηθεί για να ταιριάζουν και όμως τα ταίριαξαν. Πήραν τα βαριά tweed σπορ σακάκια και τα φόρεσαν μαζί με παντελόνια khaki και υποδήματα loafer. Μάλιστα, αυτοί οι φοιτητές ευθύνονται για την επικράτηση των loafer παγκοσμίως. Ήταν οι πρώτοι που τα φόρεσαν και τα καθιέρωσαν. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τα πουκάμισα button-down. Συγκεκριμένα, το ροζ πουκάμισο με γιακά button-down αποτελεί εμβληματικό στοιχείο του Ivy League Style.

Για να μιλήσουμε με παραδείγματα, ένας καλός φίλος μού έστειλε έναν κατάλογο μιας ολοκληρωμένης Ivy League Style ανδρικής γκαρνταρόμπας:

Ένα blazer σε σκούρο μπλε (navy) χρώμα από ύφασμα hopsack.

Ένα γκρι tweed σπορ σακάκι σε μοτίβο ψαροκόκαλο.

Ένα σπορ σακάκι σε καφέ ή σκούρο πράσινο χρώμα.

Ένα καφέ ή πράσινο πουλόβερ με λαιμόκοψη (crew neck).

Πουκάμισα OCBD (Oxford Cloth Button Down) σε λευκό, ροζ και σιέλ χρώμα.

Μπλουζάκια τύπου polo σε σκούρο μπλε, κόκκινο και λευκό χρώμα.

Ένα παντελόνι khaki.

Ένα γκρι παντελόνι από μάλλινο worsted ύφασμα.

Ένα γκρι παντελόνι flannel.

Ένα παντελόνι κοτλέ σε σκούρο πράσινο ή καφέ χρώμα.

Κάλτσες ως το γόνατο.

Ένα ζευγάρι υποδημάτων loafer.

Ένα ζευγάρι υποδημάτων oxford.

Ένα ζευγάρι υφασμάτινων υποδημάτων sneakers λευκού χρώματος.

Μια πλεκτή μονόχρωμη σκούρα μπλε γραβάτα.

Μια ριγέ (regimental) γραβάτα.

Μια γραβάτα ancient madder με λαχούρια ή άλλα μικροσχέδια.

Καμπαρτίνα ή παλτό τύπου Balmacaan.

Τραγιάσκα, ρεπούμπλικα ή καβουράκι.

Μαντιλάκια για το πέτο.

Βλέποντας την παραπάνω λίστα, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί το Ivy League Style θεωρείται σχεδόν συνώνυμο του smart casual της κλασικής ανδρικής ένδυσης: Συνδυάζει κομμάτια του βρετανικού country style (tweed σακάκια, πλεκτές γραβάτες κλπ) με «καθαρόαιμα» αμερικανικά στοιχεία, όπως τα υποδήματα loafer και τα πουκάμισα OCBD. Οι φοιτητές δημιούργησαν ένα στιλ που διέθετε σπορ χαρακτήρα, χωρίς να υπολείπεται σε κομψότητα.

Ίσως, για αυτόν ακριβώς τον λόγο να διαθέτει ακόμη φανατικούς οπαδούς μεταξύ των οποίων ο προσωπικός μου μέντορας, συγγραφέας βιβλίων για την κλασική ανδρική ένδυση, G. Bruce Boyer.

Μπορεί οι σημερινοί φοιτητές να μην έχουν καν ακουστά το Ivy League Style και να επιλέγουν φόρμες γυμναστικής αντί για γκρι φανελένια παντελόνια και πολυεστερικά φουσκωτά μπουφάν αντί για tweed σακάκια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το συγκεκριμένο στιλ πέθανε. Εκτός από εταιρείες, όπως η Ralph Lauren και η Brooks Brothers οι οποίες κυκλοφορούν κάθε χρόνο ενδύματα εμπνευσμένα από το Ivy Style, όλοι οι άνδρες που αγαπούν την κλασική ανδρική ένδυση συμπεριλαμβάνουν στοιχεία του σε κάθε εμφάνισή τους, ακόμη κι αν δεν το ξέρουν. Κάθε φορά που ένας άντρας φοράει τα loafers του αποτίει κατά κάποιον τρόπο φόρο τιμής στο Ivy League Style.

Preppy style

Ένα παρακλάδι του Ivy Style είναι το prep ή preppy style. Ουσιαστικά είναι πιο καλοκαιρινό στιλ, με περισσότερο «ναυτικό» προσανατολισμό. Το preppy style προέκυψε από τα preparatory schools, τα σχολεία δηλαδή που προετοίμαζαν τους μαθητές για να εισαχθούν στα πανεπιστήμια της Ivy League. Το preppy δεν έχει να προσφέρει και πολλά στην κλασική ανδρική ένδυση, καθώς τα στοιχεία που το διαφοροποιούν από το Ivy περιορίζονται στις βερμούδες mandras, τα μπλουζάκια τύπου polo (με σηκωμένο γιακά) και τα έντονα ροζ και φούξια χρώματα.

Για περαιτέρω εμβάθυνση στο Ivy League Style, μπορείτε να παρακολουθήσετε το παρακάτω βίντεο στο οποίο ο Richard Press, εγγονός του ιδρυτή της J. Press μάς ξεναγεί στην έκθεση για το Ivy Style που φιλοξένησε το μουσείο του Fashion Institute of Technology.