Το αίνιγμα του Cary Grand Δημοσιεύτηκε σε: Προτάσεις

Κάθε φορά που χρησιμοποιώ μια φωτογραφία του Cary Grand, στη σελίδα μας στο Facebook, πέφτουν «βροχή» τα Like και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Δεν νομίζω να υπάρχει περιοδικό, εφημερίδα ή ιστότοπος που να μην έχει κάνει τουλάχιστον ένα αφιέρωμα στον άνθρωπο το όνομα του οποίου θεωρείται συνώνυμο του κλασικού αντρικού στιλ. Για ποιο λόγο όμως; Γιατί ένας Βρετανός ηθοποιός, γεννημένος το 1904 ως Archibald Alec Leach στο συννεφιασμένο Χόρφιλντ του Μπρίστολ, να εκλαμβάνεται ως η επιτομή του «καλοντυμένου» άντρα τα τελευταία 100 περίπου χρόνια;
Αυτό το ερώτημα θα μας απασχολήσει σήμερα και νομίζω ότι το Μονόπετο βρήκε την απάντηση. Δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο. Άλλωστε, το έχει αποκαλύψει ο ίδιος, τόσο ακούσια στις φωτογραφίες και τις ταινίες του με την αποτύπωση της εικόνας του, όσο και εκούσια σε συνεντεύξεις και άρθρα του.
Ο «Άρτσι» λοιπόν, ευνοημένος από τη φύση και τα γονίδια, τα οποία κληρονόμησε, ήταν το απόλυτο πρότυπο -εμφανισιακά τουλάχιστον- του ανδρός. Ψηλός (1,87 μ.), μελαχρινός, αθλητικός και πάντα σωστά ντυμένος για την περίσταση. Θα μου πείτε -και δίκιο θα έχετε- ότι τόσοι ψηλοί, μελαχρινοί ηθοποιοί υπήρξαν και υπάρχουν στον κόσμο, γιατί ο Cary ξεχώρισε τόσο και γιατί ακόμη και σήμερα, τόσα χρόνια μετά από τότε που μεγαλούργησε στον κινηματογράφο, αποτελεί αντικείμενο μελέτης, όσον αφορά στο στιλ του και πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια άνδρες; Μα γιατί, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, δεν ήταν των άκρων. Ήταν πάντα «μετρημένος» στις ενδυματικές επιλογές του, αφήνοντας τον πλημμυρισμένο με αυτοσαρκασμό και χιούμορ χαρακτήρα του να πρωταγωνιστεί.


Ο Cary Grand πότε δεν θέλησε να προκαλέσει με τα ρούχα του. Ποτέ δεν ακολούθησε τη μόδα της εποχής. Ποτέ δεν άφησε τη γραβάτα ή το σακάκι του να πει περισσότερα από ό,τι ο ίδιος. Ο Cary Grand έγινε style icon γιατί ποτέ δεν ήθελε να γίνει style icon. Μπορεί κάποιοι να τον χαρακτηρίσουν ακόμη και βαρετό, βλέποντας τον μέσα στα γκρι κοστούμια του με μια μονόχρωμη γραβάτα μόνο να στολίζει το λευκό του πουκάμισο, αλλά τον Cary Grand δεν τον ένοιαξε ποτέ αυτό, γιατί ήξερε ότι στόχος του δεν ήταν να τον θυμούνται για τα ρούχα, αλλά για τον χαρακτήρα και το έργο του. Και αυτό, κυρίες και κύριοι, δεν είναι τίποτα άλλο από τον ορισμό εκείνου που αποκαλούν οι Βρετανοί “understated elegance”.
«Ήμουν πάντα στο μέσο της μόδας», γράφει ο ίδιος σε άρθρο του στο περιοδικό GQ τον χειμώνα του 1967. Ένα άρθρο του, το οποίο συμπεριλαμβάνει πολλές από τις προτάσεις της κλασικής ανδρικής ένδυσης. Προτάσεις οι οποίες βοήθησαν εκατομμύρια αντρών στο πέρασμα των χρόνων και που προήχθησαν σε κανόνες.
Αλλά ας τον αφήσουμε να ξετυλίξει ο ίδιος τις σκέψεις του…


«Πολλές είναι οι φορές που ζητούν τις συμβουλές ή τη γνώμη μου σε ζητήματα ένδυσης και πάντα προσπαθώ να απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ, παρότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου αυθεντία στο ζήτημα. Διάφορα περιοδικά και οργανισμοί, μέσα στα χρόνια της κινηματογραφικής μου πορείας, με έχουν επιλέξει ως τον πιο καλοντυμένο άνδρα της χρονιάς και πότε δεν έχω καταλάβει γιατί. Αυτή η περίεργη επιλογή τους με εκπλήσσει, πρώτον γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλοντυμένο και δεύτερον γιατί ποτέ δεν κατέβαλα την παραπάνω προσπάθεια, ώστε να αποκτήσω ενδύματα που θα τραβήξουν τα βλέμματα και θα θεωρούνται της μόδας.
Μερικά από τα κοστούμια μου έχουν συμπληρώσει δέκα και είκοσι χρόνια ζωής, πολλά από αυτά τα πήρα έτοιμα (RTW) και σε λογική τιμή. Τα υπόλοιπα είναι φτιαγμένα από διαφορετικούς ράφτες σε πολλές διαφορετικές πόλεις: Λονδίνο, Χονγκ Κονγκ, Νέα Υόρκη και Λος Άντζελες.
Όχι, δεν καθορίζει το χρήμα πόσο καλά ντυμένος είναι ένας άνδρας. Είναι το προσωπικό γούστο. Εξαιτίας της φύσης της εργασίας μου, έχω αποκτήσει δεκάδες κοστούμια μέσα στα χρόνια και όλα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι στον μέσον της μόδας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν είναι εξεζητημένα, ούτε συντηρητικά. Με άλλα λόγια, τα πέτα τους δεν είναι ούτε πολύ πλατιά, ούτε πολύ λεπτά, τα παντελόνια δεν είναι πολύ στενά, ούτε και πολύ φαρδιά, τα σακάκια δεν είναι πολύ κοντά, ούτε και πολύ μακριά. Έχω φορέσει “υπερβολικά” ρούχα, αλλά μόνο για να μπω στο πετσί ενός ρόλου. Η απλότητα, για εμένα, ήταν πάντα η πεμπτουσία του καλού γούστου.
Θεωρώ ότι η ανδρική ένδυση -όπως και η γυναικεία- πρέπει να αναδεικνύει τα σωματικά προτερήματα και να κρύβει τις ατέλειες. Σε κάθε περίπτωση, το πιο αξιόπιστο στιλ βρίσκεται στο μέσο του δρόμου. Εκτός βέβαια αν βρίσκεσαι στον αυτοκινητόδρομο, αλλά ακόμη και τότε, αν μείνεις στη μεσαία λωρίδα, θα πας εκεί που θέλεις εύκολα, άνετα και χωρίς προβλήματα. Το ίδιο ισχύει και με τα ρούχα: θα πρέπει να είναι εύκολα, άνετα και χωρίς προβλήματα.


Το ποσό που θα δώσει κάποιος εξαρτάται από το πόσα θέλει να ξοδέψει. Θυμάμαι μια συμβουλή του πατέρα μου για τα υποδήματα, η οποία έχει αποδειχθεί σωστή και με έχει βοηθήσει σε περιόδους που τα οικονομικά μου ήταν πιεσμένα. Μου είχε πει: “είναι καλύτερα να αγοράζεις ένα καλό ζευγάρι παπούτσια από τέσσερα ζευγάρια φτηνά. Ένα καλό ζευγάρι δερμάτινα παπούτσια με λίγη φροντίδα θα αντέξει περισσότερο από τα τέσσερα φτηνά και θα είναι τρανή απόδειξη της σοφίας και του γούστου σου όσα χρόνια κι αν περάσουν”. Το ίδιο ισχύει για τα κοστούμια. Επιτρέψτε μου να σας προτείνω να αποκτάτε πάντα ό,τι καλύτερο σε ποιότητα επιτρέπει η οικονομική σας δυνατότητα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αποκτάτε λιγότερα σε ποσότητα.
Τι πρέπει να αποκτά όμως κανείς; Κατά τη γνώμη μου, αν δύνασαι να αποκτήσεις μόνο ένα κοστούμι αυτό ας είναι μπλε, σκούρο μπλε, σχεδόν μαύρο. Φτιαγμένο από ελαφρύ ύφασμα. Καθώς στις ημέρες μας όλοι, τα εστιατόρια, γραφεία, θέατρα κλπ, προσφέρουν θέρμανση, το κρύο είναι καθαρά ζήτημα των εξωτερικών χώρων.
Όσον αφορά στο δεύτερο κοστούμι, νομίζω ότι ένα γκρι worsted ή flannel θα σε εξυπηρετήσει. Να μην είναι πολύ σκούρο, ούτε και πολύ ανοιχτό. Πολύ βοηθητικό είναι να αποκτάς δεύτερο παντελόνι, το οποίο μπορείς να φοράς μόνο με ένα πουκάμισο ή ένα πουλόβερ. Ένα γκρι φανελένιο κοστούμι και ένα sport coat είναι αρκετά για μια εκδρομή το Σαββατοκύριακο.
Το sport coat πρέπει να είναι άνετο, το μοτίβο του να μην είναι έντονο. Ένα μονόπετο sport coat μπορεί να φορεθεί από όλους και ενδείκνυται για κάθε casual περίσταση.


Εκτός βέβαια από το καλοκαίρι. Όταν κάνει ζέστη, μου αρέσει να φοράω ελαφριά βαμβακερά μπεζ κοστούμια τα οποία μπορούν να “σπάσουν” και να φορεθούν σχεδόν με τα πάντα.
Μια καλή γραβάτα δεν είναι πολυτέλεια. Οι ζάρες φεύγουν πιο εύκολα και ο κόμπος στέκεται καλύτερα. Προσωπικά, επιλέγω γραβάτες με μικρό, διακριτικό μοτίβο σε ένα διακριτικό χρώμα.
Αν το μαντιλάκι σου έχει πάνω το μονόγραμμά σου, φόρα το διπλωμένο έτσι ώστε να μη φαίνεται. Αν φαίνεται, είναι κάπως επιδεικτικό.
Το βράδυ επιλέγω λευκά πουκάμισα, αλλά την ημέρα το απαλό γαλάζιο είναι πιο πρακτικό και εύκολο, όπως και τα πουκάμισα με διακριτική ρίγα. Τα πουκάμισα με κουμπιά είναι πιο πρακτικά, αλλά αν φοράς μανικετόκουμπα, όπως εγώ, σε παρακαλώ μη φοράς αυτά τα τεράστια αντιαισθητικά φθηνά μανικετόκουμπα της μόδας. Θα γδάρουν το αμάξι σου και το πρόσωπο της κοπέλας σου.
Μάθε πώς να χρησιμοποιείς λιγότερα αξεσουάρ. Φοράω ζώνη μόνο με τα τζιν μου, όταν καβαλάω άλογα. Στα κοστούμια μου έχω μόνο αγκράφες που σφίγγουν στη μέση.
Ένα tip για τα παντελόνια: Τα ρεβέρ μού φαίνονται εντελώς αχρείαστα. Απλά συλλέγουν σκόνη και τρίχες. Ζήτα από τον ράφτη σου να προσθέσει ένα κομμάτι ύφασμα στο σημείο όπου το τέλος του μπατζακιού έρχεται σε επαφή με το τακούνι του παπουτσιού σου. Θα μειώσει την τριβή και, κατά συνέπεια, τη φθορά του παντελονιού.


Βάλε καλαπόδια στα παπούτσια σου. Θα διατηρήσουν καλύτερα το σχήμα τους. Επίσης, κρέμασε τα σακάκια και τα παλτό σου σε καλές κυρτές ξύλινες κρεμαστές. Φρόντισε τα ρούχα σου, κράτα τα καθαρά και σε καλή κατάσταση. Προτείνω να μη βάζεις βαριά αρώματα και κολόνιες. Όταν γνωρίζω έναν άνδρα, μου αρέσει να μυρίζει σαν άνδρας ή να μη μυρίζει καθόλου.
Φρόντισε οι κάλτσες να στέκονται ψηλά, στη θέση τους. Τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει μια δουλεμένη εμφάνιση, όσο το θέαμα μια κάλτσας τυλιγμένης στον αστράγαλο σου.
Μη γεμίζεις τις τσέπες σου με βαριά αντικείμενα και παραφουσκωμένα πορτοφόλια. Δεν χαλούν μόνο την εμφάνιση σου, αλλά και την κατασκευή του σακακιού σου.
Μην είσαι σνομπ. Να είσαι ανεκτικός και να βοηθάς τους άλλους. Αυτοί οι άλλοι είναι απλά ο εαυτός σου λίγα χρόνια πριν.
Μην υπερκαταναλώνεις. Όταν θέλεις να αποκτήσεις κάτι, σκέψου πρώτα αν ταιριάζει και αν συνδυάζεται αρμονικά με τα υπόλοιπα ρούχα και παπούτσια που διαθέτεις, Απόφυγε τα εξεζητημένα ενδύματα και ό,τι είναι στη μόδα.
Φόρα τα ρούχα σου με αυτοπεποίθηση. Η αυτοπεποίθηση είναι και αυτή στο μέσον του δρόμου, ανάμεσα στην εγωπάθεια και την ανασφάλεια. Το να νιώθεις περήφανος για τις νέες σου γνώσεις, συμπεριλαμβανόμενων αυτών για τα ρούχα, προσθέτει στην αυτοεκτίμηση σου».
Σε ευχαριστούμε, Cary.

Η μετάφραση είναι ελεύθερη, το αυθεντικό κείμενο στα αγγλικά εδώ.

« Τα απαραίτητα των διακοπών
Καναβάτσο εναντίον αυτοκόλλητου »