Περί στιλ και άλλων δαιμονίων Δημοσιεύτηκε σε: Δημιουργοί

Ο Παναγιώτης Γρηγορίου με υποδέχτηκε στην είσοδο του “1900 The Barber Shop” χαμογελαστός και άνετος μέσα στο, φτιαγμένο από ύφασμα denim, three-piece κοστούμι του. Μόνο αυτός θα μπορούσε να ράψει ένα επίσημο κοστούμι με το πιο casual υλικό, το ύφασμα με το οποίο φτιάχνονται τα παντελόνια jeans. Κάποιοι τον περιγράφουν ως τον «πιο καλοντυμένο άντρα της Αθήνας» και κάποιοι άλλοι ως τον μοναδικό «Έλληνα δανδή». Χαρακτηρισμούς που ο ίδιος κρίνει από αυθαίρετους έως αστείους. Μιλάμε για τον άνθρωπο πού δεν έχει δημοσιεύσει ούτε μια αυτο-φωτογραφία (selfie, αγγλιστί) του σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο και απεχθάνεται μετά βδελυγμίας τον όρο “influencer”.

O Παναγιώτης είναι old school. Ντύνεται για τον εαυτό του και για κανέναν άλλον, και δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ και σε κανέναν το όνομα του ράφτη του. Είναι προσωπικό δεδομένο, όχι ευκαιρία για διαφήμιση. Ακόμη και όταν καπνίζει τα αγαπημένα του πούρα φροντίζει να έχει αφαιρέσει το «δαχτυλίδι» με τη μάρκα. Τόσο αποστρέφεται την επίδειξη.

Ακόμη και την επιχείρηση του φρόντισε με κάποιον τρόπο να την «κρύψει». Να την κάνει όσο πιο διακριτική γίνεται. Για να μπεις στο “1900 The Barber Shop” πρέπει να χτυπήσεις το κουδούνι μιας πολυκατοικίας, κανείς δεν ξέρει αν επισκέπτεσαι τον γιατρό στον δεύτερο όροφο, τον δικηγόρο στον τρίτο ή απλά θέλεις να απολαύσεις ένα βαθύ, παραδοσιακό ξύρισμα στο μπαρμπέρικο του ισόγειου.

Στη συνέντευξή του στο monopeto.gr, μιλά για τις επιρροές του, από πού αντλεί ο ίδιος έμπνευση και συμβουλεύει τους άντρες που θέλουν να μυηθούν στο κλασικό στιλ, να κάνουν λάθη, να πειραματιστούν και να αποτύχουν, επειδή μόνο έτσι θα διαμορφώσουν το απόλυτα προσωπικό τους στιλ. Γιατί, φίλε αναγνώστη, τι είναι άλλωστε το στιλ! Μια ακόμη λέξη για τον χαρακτήρα.

« Πουκαμισάκια έξω λοιπόν
Λινό, το καλοκαιρινό »