Δύο πράγματα κράτησα από τον μοναδικό παππού που γνώρισα, την αγάπη του για το διάβασμα και μια παλιά πράσινη μάλλινη ρόμπα. Αυτή φορούσε όταν διάβαζε την εφημερίδα του στο σαλόνι. Η παλιά πράσινη ρόμπα με τα χρόνια έλιωσε και πλέον την έχω αντικαταστήσει -κρατώντας ως ενθύμιο τη ζώνη της- αλλά η συνήθεια έχει παραμείνει. Μόλις γυρίσω σπίτι, βγάζω το σακάκι μου και το τοποθετώ σε ένα valet de nuit ώστε να αεριστεί και να ξεκουραστεί, βάζω shoe trees στα παπούτσια μου και φοράω τη ρόμπα μου.
Οι δυτικοί άρχισαν να φορούν ρόμπες (dressing gowns στα αγγλικά) γύρω στα 1600, όταν και ήρθαν στη Γηραιά ήπειρο εξ Ανατολών. Οι Ιάπωνες, οι Πέρσες και οι Ινδοί φορούσαν ανάλογα ενδύματα (όπως το κιμονό) καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, αλλά στη Δύση καθιερώθηκαν ως περιβολές αποκλειστικά για μέσα στο σπίτι.
Φτιαγμένες από μαλλί ή βαμβάκι, οι πρώτες αντρικές ρόμπες εξασφάλιζαν ζεστασιά και άνεση σε καιρούς που τα σπίτια δε διέθεταν επαρκή θέρμανση. Τότε ήταν συνήθως μονόχρωμες και αρκετά μακριές, ώστε να καλύπτουν όσο το δυνατόν περισσότερη επιφάνεια του σώματος. Περίτεχνες και πολύχρωμες μεταξένιες ρόμπες φορούσαν μόνο οι πιο ευκατάστατοι κύριοι της εποχής, όπως άλλωστε ακόμη και σήμερα.
Στις μέρες μας δύσκολα βρίσκει κανείς μακριά robe de chambre, καθώς στο εμπόριο συνήθως συναντάμε ρόμπες στο μήκος του σακακιού, γνωστές και ως «σακάκια δωματίου». Ο οίκος Χριστάκης όμως συνεχίζει να προσφέρει τόσο ready-to-wear όσο και επί παραγγελία αυθεντικά dressing gowns.
Σ’ αυτό το σημείο να διευκρινίσουμε πως άλλο η ρόμπα και άλλο το μπουρνούζι, το οποίο είναι φτιαγμένο από βαμβακερό «πετσετέ» ύφασμα και είναι μόνο για μετά το μπάνιο. Οι ρόμπες είναι από μαλλί, βαμβακερή φανέλα και μετάξι.
Οι περισσότερες ρόμπες φέρουν κυρτά πέτα (shawl lapels), είναι σταυρωτές και έχουν ζώνη. Υπάρχουν βέβαια και με κουμπιά, είναι όμως μια εντελώς διαφορετική κατηγορία. Πρόκειται για τα smoking jackets.
Όπως πολλές φορές έχουμε αναφέρει, ο όρος «σμόκιν» λανθασμένα χρησιμοποιείται στην Ελλάδα (και σε άλλες χώρες) για να περιγράψει την ένδυση black tie. Το smoking jacket δεν είναι επίσημο ένδυμα, ουσιαστικά είναι και αυτό ρόμπα.
Το smoking jacket πήρε το όνομά του από τη χρήση του. Είναι δηλαδή ένα σακάκι για κάπνισμα. Στις εποχές που η βρετανική αυτοκρατορία θριάμβευε και τα gentlemen clubs ήταν στην ακμή τους, μετά το δείπνο όπου τα μέλη τους έπιναν το κονιάκ και κάπνιζαν το πούρο τους, φορούσαν τα smoking jackets τους ώστε να προστατέψουν τα ενδύματά τους από τον καπνό και τις καύτρες.
Με τον καιρό τα smoking jackets έγιναν αποδεκτά και για άλλες περιστάσεις, όπως το να δεξιώνεσαι λίγους καλούς φίλους στο σπίτι για μερικές παρτίδες μπριτζ ας πούμε, αλλά ποτέ δε θεωρήθηκαν ένδυμα επίσημων κοινωνικών εκδηλώσεων.
Για ποιο λόγο έχει καθιερωθεί αυτή η παρανόηση με το «σμόκιν» μάλλον δε θα μάθουμε ποτέ. Το smoking jacket είναι πιο φαρδύ από τα κλασικά σακάκια και παραδοσιακά φέρει είτε ζώνη είτε κουμπιά «μοντγκόμερι» (έχουμε αναφερθεί σ’ αυτή τη λανθασμένη ονομασία εδώ). Σίγουρα, πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο και πολυτελές ένδυμα, το οποίο κραυγάζει στιλ ακριβώς επειδή δεν είναι για επίδειξη. Το βλέπει μόνο ο ιδιοκτήτης και μερικοί καλοί φίλοι.
Τόσο μια ωραία ρόμπα όσο και ένα ακριβοθώρητο smoking jacket συνδυάζονται μόνο με ένα ζευγάρι άνετες δερμάτινες ή βελούδινες παντόφλες.
Διαδώστε!