Παχουλός αλλά πάντοτε κομψός Δημοσιεύτηκε σε: Προτάσεις
Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες. Τόσο οικονομικές όσο και βιολογικές. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι κρατιούνται σε φυσιολογικά κιλά ό,τι και να τρώνε. Υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι αγκομαχούν για να χάσουν έστω λίγα γραμμάρια. Προσωπικά ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Tα κιλά μου τα κουβαλάω από πολύ μικρή ηλικία και από την εφηβεία ήδη έχω αποδεχθεί τη μοίρα μου. Καθώς διαθέτω πλέον εμπειρία ετών στο γνωστικό αντικείμενο «ένδυση για παχουλούς», στο παρόν κείμενο θα προσπαθήσω να μεταδώσω τόσο τις προσωπικές μου γνώσεις όσο και τις προτάσεις της κλασικής ανδρικής ένδυσης πάνω στο θέμα.
Ένα από τα μεγάλα ατού της κλασικής ανδρικής ένδυσης είναι η αρχιτεκτονική της και συγκεκριμένα αυτή του σακακιού. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει το σακάκι είναι δομημένο έτσι ώστε να αναδεικνύει τα προτερήματα αλλά και να καλύπτει τις αδυναμίες του ανδρικού σώματος όπως και να κατευθύνει το βλέμμα προς το πρόσωπο του ανδρός, ουχί την περιφέρειά του. Το σακάκι αποτελεί στρατηγικό «όπλο» για κάθε εύσωμο κύριο. Προσέξτε πως δεν είναι αναγκαστικά αναπόσπαστο μέρος του κοστουμιού. Αν δεν σας αρέσουν τα κοστούμια, υπάρχουν δεκάδες σπορ σακάκια που μπορούν να φορεθούν τόσο σε επαγγελματικές όσο και σε κοινωνικές περιστάσεις.
Σε αυτό που πρέπει να δοθεί η αρμόζουσα σημασία είναι στην εφαρμογή. Πολλοί εύσωμοι άντρες επιλέγουν φαρδιά σακάκια καθώς θεωρούν πως έτσι καλύπτουν καλύτερα τα παραπανίσια κιλά τους. Τεράστιο λάθος. Το μόνο που καταφέρνει ένα φαρδύ σακάκι είναι να κάνει τον άνδρα που το φοράει ακόμη μεγαλύτερο στο μάτι. Τα σακάκια πρέπει να είναι ακριβώς στα μέτρα μας. Σε καμία περίπτωση στενά αλλά άνετα και λειτουργικά. Εάν το σακάκι έχει αγοραστεί από κατάστημα ετοίμων ενδυμάτων, καλό θα ήταν να επισκεφθείτε ένα ραφείο μεταποιήσεων ώστε να το φέρετε όσο γίνεται πιο κοντά στα μέτρα σας. Το κόστος για μικροαλλαγές (μάζεμα στα μανίκια, κόντεμα, κλπ.) είναι της τάξης των 5 με 15 ευρώ συνήθως.
Ένα σημείο που πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή είναι το πλάτος των πέτων. Η μόδα του συρμού θέλει τα πέτα πολύ λεπτά. Ένας εύσωμος άνδρας φαίνεται ακόμη πιο εύσωμος με αυτά τα πέτα καθώς υπάρχει μεγάλη επιφάνεια υφάσματος μεταξύ του τέλους των πέτων και του μανικιού. Η κλασική ένδυση θέλει τα πέτα να διαθέτουν τουλάχιστον 6 με 8 εκατοστά πλάτος στο πιο φαρδύ τους σημείο. Ένας large κύριος μπορεί να φορέσει ακόμη πλατύτερα και να φτάσει μέχρι τα 10 ακόμη και 12 εκατοστά πλάτος. Τα φαρδιά πέτα θα τονίσουν τις πλάτες και τους ώμους του κάνοντας το βλέμμα του παρατηρητή να κινηθεί προς το πρόσωπο και ουχί την κοιλιά. Προφανώς τέτοια πέτα δύσκολα θα βρει κάποιος στο εμπόριο και μόνο ένας ράφτης μπορεί να καλύψει πλήρως τέτοιες απαιτήσεις.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εύσωμοι άνδρες είναι να βρουν παντελόνι στο νούμερό τους. Οι περισσότεροι συμβιβάζονται με στενά και χαμηλοκάβαλα παντελόνια του εμπορίου, τα οποία κουμπώνουν κάτω από το φυσικό σημείο της μέσης που βρίσκεται περίπου στο ύψος του αφαλού. Έτσι, αδυνατούν να παραμείνουν στη θέση τους κατά τη διάρκεια της ημέρας και αναγκάζουν αυτόν που τα φοράει να τα επανατοποθετεί συνεχώς στη θέση τους. Επίσης, ουσιαστικά προβάλλουν αντί να καλύπτουν την κοιλιά, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο τις χειρότερες υπηρεσίες στον ιδιοκτήτη τους. Η κλασική ένδυση δίνει κι εδώ τη λύση. Υιοθετώντας παντελόνια τα οποία κουμπώνουν στο ύψος της φυσικής μέσης του ανδρός, με ίσια γραμμή, η κοιλιά κρύβεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πέραν της… δίαιτας.
Φυσικά, το παντελόνι πρέπει να έχει και το σωστό ύψος και ει δυνατόν να μην κάνει τσάκισμα, χαρίζοντας έτσι ύψος στον ιδιοκτήτη του. Μια λύση για να βρείτε ψηλοκάβαλα παντελόνια είναι να αγοράζετε παντελόνια ένα νούμερο μεγαλύτερα, ώστε να κουμπώνουν στο ύψος της φυσικής σας μέσης και κατόπιν να τα παραδίδετε σε ένα ραφείο μεταποιήσεων για στένεμα και κόντεμα.
Τέλος, οι πιέτες είναι φίλες σας. Οι πιέτες ουσιαστικά προσφέρουν έξτρα ύφασμα όταν κάποιος κάθεται και το μαζεύουν όταν είναι όρθιος. Οι εύσωμοι άντρες θα διαπιστώσουν ότι τα παντελόνια με βαθιές πιέτες είναι τα πιο άνετα που μπορούν να φορέσουν.
Η ζώνη
Οι ζώνες είναι μια ακόμη πονεμένη ιστορία για τους άντρες με ειδικό βάρος. Εκτός του ότι χρειάζεται ενδελεχής έρευνα για να βρεις μακριές ζώνες, και αν βρεις θα είναι σε περιορισμένα χρώματα, οι ζώνες επιτελούν ακόμη έναν ζοφερό ρόλο. Εκτός του ότι χαλάνε την ομοιομορφία, χωρίζοντας ουσιαστικά στα δύο το παρουσιαστικό ενός άνδρα, επικεντρώνουν το βλέμμα των παρατηρητών στο σημείο με το μεγαλύτερο πρόβλημα: την κοιλιά. Η λύση σε αυτό το ζήτημα είναι οι τιράντες. Οι ζώνες, ιστορικά, δεν υπήρχαν για να συγκρατεί κάποιος το παντελόνι του. Η χρήση τους ήταν είτε διακοσμητική (όπως στα παλτό, όπου πολλές φορές υπάρχει ζώνη μόνο για να χαρίζει μια πιο κομψή σιλουέτα σε όποιον το φορά και έχει την τύχη να είναι αδύνατος) είτε για να κρεμάνε οι στρατιωτικοί τα σπαθιά ή τα ρεβόλβερ τους. Μέχρι το 1920 τα παντελόνια δεν είχαν καν θυλάκια για τη ζώνη, αφού όλοι οι άντρες φορούσαν τιράντες. Οι τιράντες, εκτός του ότι συγκρατούν το παντελόνι στη θέση του αδιάλειπτα καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, δεν ασκούν πίεση στην κοιλιά, ειδικά όταν αυτός που τις φοράει κάθεται. Επίσης, εφόσον βρίσκονται κρυμμένες κάτω από το σακάκι, οι τιράντες δεν χρειάζεται να ταιριάζουν χρωματικά με τα παπούτσια σας, κάτι που επιβάλλεται όταν κάποιος φοράει ζώνη. Οι καλύτερες τιράντες είναι οι παραδοσιακές με δερμάτινες καταλήξεις που απαιτούν κουμπιά στο εσωτερικό του παντελονιού για να φορεθούν, και όχι αυτές με μεταλλικά κλιπς. Η τοποθέτηση των κουμπιών για τις τιράντες στο παντελόνι μπορεί να γίνει από εσάς, αν πιάνει το χέρι σας, ή από ένα ραφείο μεταποιήσεων με ελάχιστο κόστος.
Το γιλέκο
Ο ενδυματικός στόχος ενός κομψού εύσωμου άνδρα είναι η επίτευξη της ομοιομορφίας, έτσι ώστε το βλέμμα του παρατηρητή να οδηγείται αρμονικά από τα υποδήματα προς το πρόσωπο. Φυσικά, ιδανικό ένδυμα για την επιτέλεση αυτού του σκοπού είναι το κοστούμι, το οποίο χάρη στη χρωματική του ομοιομορφία εκτελεί αυτό ακριβώς το καθήκον. Όταν ένα κοστούμι είναι σταυρωτό, ο κανόνας επιβάλει να είναι πάντα κουμπωμένο, ακόμη και όταν καθόμαστε. Όταν το κοστούμι είναι μονόπετο, το σακάκι μας είναι πάντα κουμπωμένο όταν είμαστε όρθιοι αλλά το ξεκουμπώνουμε όταν καθόμαστε ώστε να είμαστε πιο άνετα.
Παλαιότερα, όλα τα κοστούμια αποτελούνταν από τρία κομμάτια: παντελόνι, σακάκι και γιλέκο. Αφού η κεντρική θέρμανση έκανε την εμφάνισή της και αργότερα η κλιματική αλλαγή επιδείνωσε τα πράγματα, το γιλέκο εγκατέλειψε αρχικά τα σταυρωτά κοστούμια καθώς ο σκοπός του ήταν καθαρά θερμαντικός. Το γιλέκο στο σταυρωτό κοστούμι δεν φαίνεται, καθώς το σακάκι πρέπει να μένει, όπως προαναφέραμε, πάντοτε κουμπωμένο. Στο μονόπετο, το γιλέκο άντεξε για μερικά ακόμη χρόνια αλλά στις ημέρες μας πλέον σπάνια βλέπεις στις βιτρίνες three piece suits. Ατυχώς.
Τόσο για τους εύσωμους αλλά και όλους τους υπόλοιπους άνδρες. Το γιλέκο εξασφαλίζει τη συνεχή ομοιομορφία και καλύπτει την κοιλιά ενός large κυρίου ακόμη και όταν κάθεται. Επίσης, όταν φοράμε γιλέκο, το μονόπετο σακάκι μας επιτρέπεται να το έχουμε ξεκούμπωτο, καθώς η ομοιομορφία είναι εξασφαλισμένη. Ακόμη και όταν δεν φοράμε κοστούμι αλλά συνδυασμό παντελονιού με μπλέιζερ ή σπορ σακάκι, το γιλέκο χαρίζει κομψότητα, προσδίδει ύψος και κρύβει την περιφέρεια ενός εύσωμου άντρα. Το γιλέκο είναι το «υπερόπλο» για κάθε άντρα με κοιλιά.
Προσοχή! Το γιλέκο φοριέται πάντοτε με τιράντες, ανεξαρτήτως των κιλών ενός κυρίου καθώς η ζώνη δημιουργεί ένα φούσκωμα στο σημείο της αγκράφας. Γιλέκο και ζώνη δεν πάνε ποτέ μαζί. Ποτέ.
Μοτίβα και χρώματα
Όταν ένας ευτραφής κύριος επιλέγει ένα κοστούμι, ένα σακάκι, ή ακόμη καλύτερα ύφασμα για να ράψει κάτι από αυτά, θα πρέπει να ξέρει ποια μοτίβα τον κολακεύουν και ποια όχι και τόσο. Πέραν των μονόχρωμων, που είναι μια ασφαλής επιλογή, μια εναλλακτική είναι οι ρίγες. Τα pinstripe, pencil stripe και chalk stripe κοστούμια αποτελούν κλασικές επιλογές. Με άνεση επίσης μπορούν να φορεθούν σακάκια και κοστούμια με μοτίβα herringbone (το γνωστό μας ψαροκόκαλο) και houndstooth ή pied-de-poule. Το πρόβλημα εμφανίζεται στα καρό. Τα μεγάλα καρό κάνουν τον μεγάλο σε όγκο άντρα να εμφανίζεται ακόμη μεγαλύτερος. Γενικά, θα πρέπει να προτιμούνται τα μικρά και διακριτικά μοτίβα και όχι τα μεγάλα. Όσον αφορά τα χρώματα, τα σκούρα σίγουρα έχουν ένα μικρό αβαντάζ έναντι των ανοιχτών αλλά αυτό δεν είναι δεσμευτικό. Εάν ένας κύριος επιθυμεί να φορέσει ένα ανοιχτό μπεζ ή ακόμη κι ένα λευκό κοστούμι είναι ξεκάθαρα δικό του θέμα, αρκεί να του εφαρμόζει σωστά. Τα διαχρονικά χρώματα της κλασικής ανδρικής ένδυσης δεν κοιτάνε κιλά.
Το θέρος
Όσοι διαθέτουμε παραπανίσια κιλά γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πόσο σκληρό είναι πλέον το ελληνικό καλοκαίρι. Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται, ειδικά στην Αθήνα, δεν αντέχουν σακάκι, πολλώ δε μάλλον και γιλέκο. Το μόνο που μένει για τον άνδρα που αναζητά την κομψότητα και όχι την εύκολη λύση του t-shirt, είναι το πουκάμισο και το μπλουζάκι τύπου polo. Εδώ, εκτός από το ύφασμα του πουκάμισου που πρέπει να διαθέτει αραιή πλέξη ώστε να αφήνει τον αέρα να το διαπερνά, πρέπει να δοθεί προσοχή στο μήκος του πουκάμισου. Καθώς πλέον το πουκάμισο καλείται να παίξει τον ρόλο του σακακιού και να φορεθεί έξω από το παντελόνι, εφόσον θέλουμε να κρύψουμε την περιφέρεια, πρέπει να έχει το κατάλληλο μήκος και να μην είναι σαν… φούστα. Τα ανδρικά «καλά» πουκάμισα, που είναι φτιαγμένα για να φοριούνται μέσα από το παντελόνι μαζί με σακάκι και γραβάτα, διαθέτουν αρκετό μήκος ώστε να μη βγαίνουν εύκολα από τη θέση τους κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συνήθως το μήκος τους είναι τέτοιο που φτάνει κάτω από τον καβάλο και τους γλουτούς. Αυτού του είδους τα πουκάμισα δεν είναι φτιαγμένα για να φοριούνται έξω από το παντελόνι. Ιδανικά, γι’ αυτή τη δουλειά απαιτείται ένα πουκάμισο που να φτάνει έως περίπου τη μέση του καβάλου και των γλουτών. Και πάλι, ένας ράφτης μεταποιήσεων μπορεί να κοντύνει τα αγαπημένα σας πουκάμισα και να τα φέρει στο επιθυμητό μήκος με ελάχιστο κόστος. Κόντεμα χρειάζονται και οι βερμούδες, καθώς το μήκος τους δεν πρέπει να ξεπερνά το γόνατο. Όταν συμβαίνει αυτό, ένας ευτραφής κύριος φαίνεται πιο στρουμπουλός, ενώ όταν η βερμούδα του είναι λίγο πάνω από το γόνατο, αυτομάτως κερδίζει, φαινομενικά, ύψος. Οι προτάσεις αυτές ισχύουν για όλες τις σωματοδομές και όχι μόνο για τις XXL.
Όσοι φτάσατε μέχρι αυτό το σημείο του κειμένου έχετε ήδη αντιληφθεί ότι ο ράφτης είναι η λύση στα περισσότερα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε όσοι είμαστε εύσωμοι. Είτε είναι ο ράφτης μεταποιήσεων (ο οποίος θα βάλει κουμπιά για τιράντες σε ένα παντελόνι και θα κοντύνει τα μανίκια σε ένα σακάκι ή το μήκος σε ένα καλοκαιρινό πουκάμισο) είτε ο ράφτης που από την αρχή θα δημιουργήσει το σακάκι ή το παντελόνι ακριβώς στα μέτρα μας, ο ράφτης είναι ο καλύτερός μας φίλος. Τα πρώτα μου κοστούμια τα προμηθεύτηκα, όπως οι περισσότεροι, έτοιμα από εμπορικό κατάστημα. Πάντα αντιμετώπιζα προβλήματα. Όταν έβρισκα ένα σακάκι που πάνω-κάτω μου έκανε, το παντελόνι δεν έμπαινε με τίποτα. Φυσικά, τα περισσότερα καταστήματα δεν «σπάνε τα νούμερα», δηλαδή δεν μπορείς να αγοράσεις ένα τάδε μέγεθος σακάκι και διαφορετικό νούμερο παντελόνι. Τα πουλάνε πάντα ως σετ. Έτσι, αν θες να σου κάνει το παντελόνι, το σακάκι θα πλέει πάνω σου. Όταν το μακρινό 2002 επισκέφθηκα για πρώτη φορά τον πρώτο μου ράφτη, τον κ. Κωβαίο (υπάρχει στον χάρτη μας με τους ράφτες) και έφτιαξα το πρώτο μου σακάκι – ένα μαύρο κοτλέ το οποίο φοράω ακόμη – ήταν σαν να είδα το φως το αληθινό. Βίωσα μία αποκάλυψη. Για πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα να φοράω το ρούχο, όχι εκείνο να με φοράει.
Ακόμη κι αν ήταν με αυτοκόλλητο, χωρίς καναβάτσο, ακόμη κι αν πλήρωσα για αυτό μόλις 100 ευρώ, ήταν ένα σακάκι φτιαγμένο για το δικό μου σώμα, όχι μιας κούκλας βιτρίνας. Από εκείνη τη στιγμή δεν κοίταξα ποτέ πίσω. Έκανα οικονομίες και είτε ήθελα καινούργιο παντελόνι, είτε σακάκι, είτε κοστούμι, πήγαινα κατευθείαν στον ράφτη μου. Νεαρός ρεπόρτερ τότε, δεν είχα διαβάσει ούτε γραμμή για την ιστορία της κλασικής ανδρικής ένδυσης. Ήξερα απλά ότι τα σακάκια τα χρειαζόμουν για τη δουλειά και ότι ειδικά αυτά του ράφτη, μου πήγαιναν. Τα παντελόνια κούμπωναν στο ύψος της φυσικής μου μέσης και στέκονταν στο ύψος τους χωρίς τη βοήθεια ζώνης, αφού ήταν κομμένα στα μέτρα μου. Μόνο αφού άρχισα να μελετώ την ανδρική ένδυση ανακάλυψα ότι ο κ. Κωβαίος μου την είχε μάθει χρόνια πριν, χωρίς εγώ να το γνωρίζω.
Ανάλογα προβλήματα όπως αυτά που αντιμετωπίζουμε εμείς οι ευτραφείς αντιμετωπίζουν και οι ψηλοί, οι κοντοί, οι άνθρωποι με πολύ μακριά χέρια, όσοι έχουν μια μικρή καμπούρα ή οι ώμοι τους είναι ασύμμετροι, κλπ. Δηλαδή όλοι οι άντρες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων με αναλογίες μοντέλου. Για όλους εμάς λοιπόν, ο ράφτης είναι η απάντηση, αν όχι σε όλα, σίγουρα στα περισσότερα ενδυματικά προβλήματα.