Γραβατοποιός εκ φύσεως Δημοσιεύτηκε σε: Δημιουργοί

Ο Γιώργος Άγγελος Μακρής είναι επιστήμονας, φυσικός για την ακρίβεια. Παράλληλα είναι ένας άνθρωπος που αγαπά το κλασικό στιλ. Πάει κόντρα στο στερεότυπο του ατημέλητου καθηγητή που χαμένος στις συναρτήσεις του αδιαφορεί για την εμφάνισή του. Το αντίθετο, ο Γιώργος έμαθε να ράβει γραβάτες γιατί δεν έβρισκε στην αγορά αυτό που ζητούσε και έτσι αποφάσισε να το φτιάξει μόνος του. Μέσα από αυτή τη διαδικασία έμαθε να αγαπά τη δεξιοτεχνία, το μεράκι του τεχνίτη που καταθέτει κομμάτια της ψυχής του με κάθε βελονιά πάνω στο ύφασμα και αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζεις σε κάθε γραβάτα φτιαγμένη από τα χέρια του. Όντας ένας από τους ελάχιστους bespoke γραβατοποιούς στην Ελλάδα, μπορεί πλέον να δημιουργεί λαιμοδέτες που να ικανοποιούν το δικό του γούστο, αλλά και όποιου άντρα δεν βρίσκει αυτό που ψάχνει στο εμπόριο και αναζητεί κάτι ιδιαίτερο, είτε αυτό αφορά τις διαστάσεις, είτε το υλικό κατασκευής, είτε το στιλ.

Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στην κλασική ένδυση;

Πιστεύω ότι η κλασική ένδυση και οι αρχές που τη διέπουν στοχεύουν στο να δείξουν την καλύτερη εικόνα ενός άνδρα. Επίσης, είναι ένα αντικείμενο με βάθος, που μπορεί να σου κρατήσει το ενδιαφέρον.

Πώς προέκυψε ο έρωτας με τις γραβάτες και τη δημιουργία τους;

Ξεκίνησε πριν 15 χρόνια με την πρώτη μου δουλειά σε κατάστημα εξειδικευμένο στις γραβάτες. Εκεί μπορούσες να δεις το εύρος του χώρου, και πως η σωστή γραβάτα άλλαζε τελείως την οπτική σου για μια εμφάνιση. Κατά συνέπεια, κοιτάς και εκείνον που τη φοράει διαφορετικά.

Στάθηκα πολύ τυχερός στο να γνωρίσω ανθρώπους που πίστεψαν σ’ εμένα και μου έδωσαν ευκαιρίες να μάθω και να εξελιχθώ. Χωρίς τη βοήθειά τους θα ήταν αδύνατο να τα καταφέρω. Από την πρώτη μου αρχή, μέχρι τη συνεργασία μου με τον Βάρτο Εσκιτζιάν, του καταστήματος υφασμάτων ΑΡΜΑ, ή την καθοδήγηση του πασίγνωστου ράφτη της Θεσσαλονίκης, Νίκου Δάλλα, ήταν καθοριστικό το να βασιστώ στην εμπειρία ειδικών στον χώρο.

Με ποια υλικά προτιμάς να δουλεύεις;

Η κατασκευή μιας χειροποίητης γραβάτας έχει μερικές βασικές προδιαγραφές, που με τη σειρά τους καθορίζουν και τα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Είναι απευκταίο οτιδήποτε περιέχει συνθετικό στο εξωτερικό της γραβάτας, καθώς αυτά τα υλικά προορίζονται για άλλου είδους κατασκευή. Σαν εμφάνιση μου αρέσουν όλα τα ποιοτικά υφάσματα, ανεξαρτήτως βάρους ή υφής, αλλά σαν τεχνίτης ξεχωρίζω τα ελαφρά μάλλινα υφάσματα.

Πώς κρίνεις τις γραβάτες που βλέπεις στις βιτρίνες γύρω σου;

Η λιανική αγορά καθοδηγείται από τις ανάγκες της μαζικής κατασκευής. Σαν αποτέλεσμα, βλέπουμε τη μόδα της γραβάτας να αλλάζει σε «κύματα». Ενώ πριν λίγο ήταν δημοφιλείς οι πολύ στενές γραβάτες, τώρα επανέρχονται σταδιακά οι φαρδύτερες, για παράδειγμα. Υπάρχουν όμως καταστήματα με σεβασμό στην κλασική ένδυση που διαθέτουν εξαιρετικά προϊόντα.

Ποια είναι τα μεγέθη μιας κλασικής γραβάτας;

Καθώς η γραβάτα ακολουθεί το φάρδος του πέτου, ακολουθεί με τη σειρά της όλη την ανδρική μόδα. Στο πέρασμα του χρόνου αποδείχτηκε ότι τα 8 εκατοστά πλάτος είναι η πιο ευέλικτη διάσταση, ενώ το μήκος βρίσκεται ανάμεσα σε 150-155 εκατοστά.

Πώς πρέπει ένας άντρας να επιλέγει γραβάτα ανάλογα με το σώμα του;

Αφού το σώμα του θα καθορίζει και τη γραμμή του κοστουμιού, το κοστούμι με τη σειρά του καθορίζει τη γραβάτα. Οπτικά, προσωπικά προτιμώ αν έχει διαφορά το φάρδος γραβάτας- πέτου, να υπολείπεται πάντα η γραβάτα. Σημαντικό είναι επίσης το ύψος και η περιφέρεια του λαιμού του, το πόσο μεγάλος κόμπος μπορεί να προκύψει δηλαδή. Τέλος, ανάλογα με το δέσιμο στοχεύουμε η γραβάτα να ακουμπά με την άκρη της τη ζώνη του παντελονιού.

Τι θα έλεγες σε κάποιον που δεν φοράει γραβάτες για να τον πείσεις να φορέσει;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι, δόκιμοι και μη που κάποιος μπορεί να αντιστέκεται στην ιδέα. Αντί να αντικρούσω καθέναν τους ξεχωριστά, θα πρότεινα σε κάποιον να ανοίξει τους ορίζοντές του και με το γούστο του να δείξει τον καλύτερό του εαυτό.

Ποιες είναι οι δικές σου αγαπημένες γραβάτες;

Σαν υλικό μου κάνει μεγάλη εντύπωση το βαρύ μετάξι του Macclesfield, τυπωμένο στο χέρι. Έχει μια ελαφριά λάμψη και είναι πολύ στερεό. Το χρώμα που ξεχωρίζω είναι το μπλε navy, με καφέ ή γκρι τύπωμα.

Ποιες είναι οι διαφορές μιας bespoke γραβάτας με μια του εμπορίου;

Όσον αφορά τη βασική “ραχοκοκαλιά”, οι κατασκευαστικές αρχές είναι παρόμοιες. Όμως οι γραβάτες του εμπορίου κόβονται από προτυποποιημένα πατρόν και συνήθως βγαίνουν σε αντίστοιχα μεγέθη. Αυτό σημαίνει ταλαιπωρία για όποιον χρειάζεται κάτι πιο εξειδικευμένο. Ακόμη και στην πιο ποιοτική περίπτωση, μια γραβάτα σε κατάστημα δεν απαίτησε παραπάνω από 20 λεπτά για την κατασκευή της. Μια χειροποίητη γραβάτα, στον αντίποδα, φτιάχνεται συνήθως από λευκό χαρτί. Μπορεί ο πελάτης να καθορίσει το σχήμα, τις λεπτομέρειες και φυσικά τις διαστάσεις της. Ο ρόλος μου είναι να ισορροπήσω αυτά τα αιτήματα με τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της παραγγελίας. Ο ελάχιστος χρόνος γι’ αυτή τη διαδικασία είναι 4 ώρες ανά τεμάχιο.

Η κλασική ραφή «στριφώματος» που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι γραβατοποιοί έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Για παράδειγμα, επηρεάζεται καθοριστικά από τις μηχανικές ιδιότητες του υφάσματος που θα χρησιμοποιηθεί. Εδώ και χρόνια έχω αναπτύξει έναν δικό μου τύπο και τρόπο ραφής του φινιρίσματος της γραβάτας, που στηρίζεται όχι τόσο στο ύφασμα αλλά στη δύναμη που ασκεί η κλωστή πάνω του. Παράγει ένα αποτέλεσμα όπου η κλωστή είναι σχεδόν αόρατη, ενώ η εμπειρία δείχνει ότι είναι ανθεκτική στην καταπόνηση.

Τι έχεις να πεις σε όλους όσους υποστηρίζουν ότι «η γραβάτα πέθανε»;

Θα έλεγα ότι ακόμη πολλοί την αγαπούν, κι αυτή τους ανταμείβει.

Δείγματα της δουλειάς του κ. Μακρή καθώς και τρόπους επικοινωνίας μπορείτε να βρείτε στο https://spazioartigianale.com

« Το μυστικό της Βαρβακείου
Στα ενδότερα ενός σακακιού »