Tο γελεκάκι που φορείς Δημοσιεύτηκε σε: Ενδύματα

Για πολλές δεκαετίες το γιλέκο ήταν αναπόσπαστο στοιχείο του κοστουμιού. Ένας καλοντυμένος κύριος δε θα εμφανιζόταν ποτέ σε δημόσιο χώρο χωρίς το γιλέκο του, καθώς το πουκάμισο θεωρείτο εσώρουχο και μόνο ο γιακάς και οι μανσέτες του επιτρεπόταν να είναι εμφανείς. Εκτός από τα μονόπετα σακάκια, τα γιλέκα συνόδευαν και τα σταυρωτά, αν και τα δεύτερα -σύμφωνα με τους άγραφους κανόνες της ενδυματικής ορθότητας- παρέμεναν πάντοτε κουμπωμένα και έτσι μοιραία τα γιλέκα ήταν στην ουσία «αόρατα». Παρέμεναν όμως πιστά στη θέση τους, προσφέροντας έξτρα ζεστασιά στον κορμό του ανδρός.

Τα γιλέκα ξεκίνησαν να παίρνουν την κατιούσα εξαιτίας της κεντρικής θέρμανσης αλλά και της κλιματικής αλλαγής, που ανέβασαν τη θερμοκρασία τόσο στους εσωτερικούς όσο και στους εξωτερικούς χώρους. Στην αρχή αποχωρίστηκαν τα σταυρωτά σακάκια. Λογικό. Η διπλή στρώση υφάσματος στο μπροστινό μέρος ενός σταυρωτού σακακιού προσφέρει προστασία από το κρύο, ενώ το γεγονός ότι το γιλέκο δε φαίνεται κάτω από ένα σταυρωτό σακάκι εξάλειψε τις πιθανότητες επιβίωσής του για αισθητικούς λόγους.

Στο μονόπετο σακάκι, το γιλέκο άντεξε μερικά χρόνια παραπάνω. Εκτός από τις θερμαντικές του ιδιότητες, η μονοχρωματική αρμονία που προσφέρει ένα three-piece-suit διαφύλαξε την επιβίωσή του, τουλάχιστον μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οπότε και εξαφανίστηκε από τις βιτρίνες των καταστημάτων με έτοιμα ενδύματα. Στην αρχή η οικονομία στο ύφασμα που επέβαλε η πολεμική λιτότητα και κατόπιν η εξάπλωση της κεντρικής θέρμανσης, το εξόρισαν στη λήθη.

Σε πείσμα όλων των παραπάνω, οι connoisseurs της κλασικής ανδρικής ένδυσης ήταν αυτοί που ανέλαβαν την προστασία του σε αγαστή συνεργασία με τους ράφτες τους, καθώς και λίγοι γηραιοί gentlemen που επέμεναν να τοποθετούν κάθε πρωί το ρολόι τους στο τσεπάκι του γιλέκου τους.

Σήμερα, κοστούμι θεωρείται ένα παντελόνι και ένα μονόπετο σακάκι φτιαγμένα από το ίδιο τόπι ύφασμα. Το γιλέκο θεωρείται περιττό και, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, δε συμπεριλαμβάνεται στις κολεξιόν της βιομηχανοποιημένης ένδυσης. Παρά ταύτα το γιλέκο επέζησε, τόσο στην κλασική του μορφή όσο και στη μοντέρνα και πολυεστερική, αυτή του αμάνικου καπιτονέ μπουφάν και του fleece δηλαδή. Ο πιστός αναγνώστης του Μονόπετου γνωρίζει την απέχθειά μας σε οτιδήποτε συνθετικό και «της μόδας», οπότε ενημερώνουμε τους νέους φίλους του site ότι δε θα αναφερθούμε στους δύο τελευταίους τύπους. Άλλωστε, υπάρχει πληθώρα ιστοσελίδων που χαρακτηρίζουν αυτά τα ενδυματικά εξαμβλώματα “trendy” και “must have”. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό λοιπόν!

Ο γράφων θα περιοριστεί στους κλασικούς τύπους γιλέκων. Συγκεκριμένα, στους δύο μόνο που πρέπει να γνωρίζει κάθε καλοντυμένος άντρας: το γιλέκο κοστουμιού και το «ορφανό γιλέκο».Για το γιλέκο κουστουμιού δεν έχουν να λεχθούν πολλά. Φτιαγμένο από το ίδιο τόπι υφάσματος με το παντελόνι και το σακάκι, έρχεται να συμπληρώσει το three-piece-suit προσφέροντας απλόχερα ζεστασιά και περίσσιο στιλ. Όταν ένα κοστούμι πλαισιώνεται από ένα γιλέκο, αυτομάτως γίνεται πιο επίσημο. Χαρίζει δε, χρωματική ομοιομορφία στον άνδρα, η οποία προσδίδει ύψος και «κρύβει» την κοιλιά. Οι πιο εύσωμοι κύριοι θα ευεργετηθούν από την προσθήκη γιλέκων στην γκαρνταρόμπα τους, όπως έχουμε ήδη γράψει

Εκεί που τα πράγματα αλλάζουν δραστικά είναι στο «ορφανό» γιλέκο, το οποίο δεν είναι μέρος ενός κοστουμιού και διαφέρει στο χρώμα. Τα «ορφανά» γιλέκα αποτελούν κομμάτι της κλασικής ανδρικής ένδυσης από το 1800, είναι δηλαδή παλαιότερα ακόμη και από το κοστούμι. Οι κύριοι της εποχής επέλεγαν πολύ προσεκτικά το διαφορετικού χρώματος γιλέκο που θα συμπληρώσει την εμφάνισή τους. Το «ορφανό» γιλέκο έχει πολλά προτερήματα, με κορυφαίο στη λίστα την ευελιξία του. Ένα βαθύ μπορντό γιλέκο μπορεί να φορεθεί κάτω από ένα μπλε, ένα μαύρο, ένα καφέ ή ένα γκρι σακάκι με ευκολία, αλλάζοντας πλήρως τη συνολική εμφάνιση και λειτουργώντας ως «μπαλαντέρ» σε μια αλληλοσυμπληρούμενη γκαρνταρόμπα.

Υπάρχουν δεκάδες διαθέσιμες επιλογές σε όποιον επιθυμεί να εντάξει στην ιματιοθήκη του ένα ή παραπάνω «ορφανά» γιλέκα. Εκτός του ότι δεν έχουν μανίκια και είναι πολύ πιο εύκολο για κάποιον να βρει στα μέτρα του, τα περισσότερα διαθέτουν ένα λουράκι με αγκράφα στο πίσω μέρος, το οποίο βοηθά στη σωστή εφαρμογή πάνω στο σώμα του ανδρός. Προσοχή μόνο στο ύφασμα. Αποφύγετε τα συνθετικά και εμπιστευτείτε τα φυσικά υλικά, κυρίως το μαλλί και ορισμένες φορές το λινό. Εύλογα, αν προτιμήσετε να επισκεφτείτε ένα ραφείο, οι επιλογές είναι αμέτρητες τόσο στα υφάσματα όσο και στα στιλ, ενώ οι τιμές για το ράψιμο ενός γιλέκου είναι εξαιρετικά προσιτές. Για περισσότερη στιλιστική έμπνευση σχετικά με το «ορφανό» γιλέκο, κάντε μια αναζήτηση στις εικόνες του Google ή στο Instagram με τον όρο “odd vest”.

Όσον αφορά την εφαρμογή του γιλέκου, φροντίστε να καλύπτει πλήρως τη μέση σας και να τελειώνει εμφανώς κάτω από το σημείο που κουμπώνει το παντελόνι σας. Σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να φαίνεται κάτω από το γιλέκο το πουκάμισό σας. Επίσης, όταν φοράμε ένα γιλέκο (είτε με κοστούμι είτε «ορφανό») δε φοράμε ζώνη. Ποτέ. Προτιμούμε τιράντες. Η ζώνη, εκτός από ενδυματική άγνοια, προσδίδει και ένα ανεπιθύμητο εξόγκωμα στο γιλέκο εκεί που βρίσκεται η αγκράφα της. Ποιος επιζητά μια παραπάνω «κοιλιά»;

Εκτός από τη ζώνη θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση κλιπ στη γραβάτα. Εφόσον το γιλέκο, εκ φύσεως, κρατά τη γραβάτα στη θέση της, το κλιπ είναι περιττό και όταν χρησιμοποιείται φανερώνει άγνοια ή αδόκιμη κίνηση εντυπωσιασμού. Επιπλέον, όταν φοράμε γιλέκο μπορούμε κατ’ επιλογή να έχουμε το σακάκι μας ακούμπωτο όταν είμαστε όρθιοι, καθώς το γιλέκο φροντίζει να μη φαίνεται το πουκάμισό μας.

Τέλος, η παράδοση απαιτεί το τελευταίο κουμπί ενός γιλέκου να παραμένει ακούμπωτο. Κάποιοι λένε ότι αυτό ξεκίνησε από την αυλή του Βασιλιά της Βρετανίας Εδουάρδου του έβδομου αλλά το πιο πιθανό είναι να έχει κυνηγετικό και πολεμικό παρελθόν, καθώς το τελευταίο κουμπί δυσκόλευε τους ιππείς πάνω στη σέλα (πλέον ισχύει για εμάς τους δικυκλιστές). Όπως και να έχει, πλέον είναι κανόνας μεταξύ των ανδρών που γνωρίζουν την ιστορία της κλασικής ένδυσης και ποιος θέλει να παίζει σε ένα παιχνίδι χωρίς κανόνες;

Το «ορφανό» γιλέκο, μονόπετο ή σταυρωτό, με πέτα ή χωρίς, μονόχρωμο ή καρό, tartan ή tattersall, υφαντό ή ακόμη και πλεχτό, αποτελεί μια κομψή επιλογή, ιδανική για τις κρύες ημέρες και νύχτες του χειμώνα.