Ο ράφτης της rock και οι 13 συμβουλές του Δημοσιεύτηκε σε: Δημιουργοί

Η Savile Row είναι ένας μικρός δρόμος του Λονδίνου με την πιο μακριά ιστορία σε αυτό που αποκαλούμε κλασική ανδρική ένδυση. Οι οίκοι που βρίσκονται εγκατεστημένοι επί αιώνες σε αυτό το στενάκι του Mayfair αγαπούν πάνω από όλα την παράδοση και κατ’ επέκταση την τυφλή προσήλωση στους κανόνες του βρετανικού tailoring. Οι καινοτομίες δεν είναι καλοδεχούμενες εδώ.

Όταν το 1967, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, ο Edward Sexton και ο Tommy Nutter άνοιγαν το δικό τους ραφείο, ήταν ο πρώτος νέος οίκος της Savile Row έπειτα από 120 χρόνια. Αυτό κι αν ήταν επίδειξη αυτοπεποίθησης!

Ο Tommy ήταν το «πρόσωπο» της επιχείρησης, ο άνθρωπος με τις γνωριμίες, και ο Edward το «ψαλίδι», αυτός που έκανε τις ιδέες πραγματικότητα. Ο Sexton ξεκίνησε να δουλεύει από τα 15 του. Στην αρχή σε μια βιοτεχνία, κατόπιν ως βοηθός σε ένα ραφείο της Regent Street και αργότερα ως cutter στον οίκο Donaldson, Williams and Ward. Εκεί γνώρισε τον νεαρό πωλητή Tommy Nutter, ο οποίος αναγνώρισε το ταλέντο του στο ψαλίδι και μαζί άρχισαν να αναλαμβάνουν δουλειές «στην απ’ έξω». Ο Tommy έβρισκε τους πελάτες και ο Edward τους έραβε.

Τους έραβε όμως μ’ έναν τρόπο που ήταν διαφορετικός από αυτόν της Savile Row. Έκανε τα σακάκια πιο μεσάτα, τα πέτα πιο μεγάλα και τους ώμους πιο δομημένους, έτσι ώστε το σώμα να φαίνεται πιο αθλητικό και μυώδες, ενώ τα παντελόνια ήταν φαρδιά, επηρεασμένα από τη δεκαετία του 1930 που τόσο αγαπούσε. Ο Sexton αφαίρεσε το έντονο φοδράρισμα και τα βαριά καναβάτσα που είχαν τότε τα σακάκια και τα έφερε πιο κοντά στο σώμα, κάτι που ακολούθησαν αργότερα όλοι οι ράφτες ανά τον κόσμο. Αυτό ήταν και το στιλ που έγινε το σήμα κατατεθέν για το δυναμικό ντουέτο επί χρόνια. Αυτό το στιλ τους καθιέρωσε ως «τα κακά παιδιά της Savile Row», ως τους ταραξίες, τους αμφισβητίες της καθεστηκυίας τάξης της ραπτικής τέχνης και, φυσικά, τους ξεχώρισε και τους έκανε τους αγαπημένους ράφτες της βρετανικής μουσικής σκηνής.

Ο Tommy, το «πρόσωπο» της επιχείρησης, ήταν όντως ένα ωραίο πρόσωπο. Χαρισματικός, όμορφος και ανοιχτά ομοφυλόφιλος σε μια εποχή που το να δηλώνεις γκέι ήταν ακόμη ταμπού, ήταν η ψυχή των πάρτι στο Λονδίνο της δεκαετίας του ‘60 και του ‘70. Εκεί, άλλωστε, γνώριζε σταρ της rock όπως ο Elton John, ο Mick Jagger και οι Beatles. Όλοι πέρασαν από τον αριθμό 35a της Savile Row για να τους ράψει ο Sexton. Τα κοστούμια των Paul McCartney, John Lennon και Ringo Starr στο θρυλικό άλμπουμ Abbey Road είναι κομμένα από το χέρι του.

Το 1992 ο Tommy πεθαίνει από AIDS. Ο Edward Sexton συνεχίζει να ράβει στο ατελιέ του στο Beauchamp Place άντρες αλλά και γυναίκες, προσφέροντας εκτός από τα ασύλληπτα παλτό και κοστούμια του, bespoke πουκάμισα και αξεσουάρ δικής του εμπνεύσεως. Ο Sexton δεν αρκείται στη μεζούρα για να πάρει τα μέτρα του πελάτη. Χρησιμοποιεί και τα χέρια του, γιατί όπως ο ίδιος έχει δηλώσει: «τα χέρια μου αισθάνονται πληροφορίες που η μεζούρα δεν μπορεί να αντιληφθεί. Στην πρόβα μπορώ να νιώσω σε ποιο σημείο το ύφασμα χαλαρώνει ή σφίγγει πάνω σε ένα σώμα, μπορώ να αισθανθώ τη γραμμή της σπονδυλικής στήλης ή αν ο ένας μηρός σου είναι μεγαλύτερος από τον άλλον. Δυο άντρες μπορεί να έχουν τα ίδια μέτρα, αλλά τελείως διαφορετικά σώματα».

Θα ήταν μάταιο να καταγράψουμε τα διάσημα ονόματα που κοσμούν το πελατολόγιό του, καθώς το κείμενο αυτό θα γινόταν βαρετό και… επικά μακροσκελές. Ο γεννημένος το 1942 Sexton απεβίωσε τον Ιούλιο του 2023.

Ο Sexton είχε ξεκάθαρη άποψη για το τι είναι στιλ. Όπως είχε δηλώσει: «Το επί παραγγελία κοστούμι συνιστά την πραγμάτωση του εκλεπτυσμένου αλλά διακριτικού στιλ. Είναι η επιτομή της ανδρικής κομψότητας». Ας δούμε όμως και τις λεπτομέρειες. Σύμφωνα με τον θρυλικό ράφτη υπάρχουν 13 κανόνες, οι οποίοι θα πρέπει να ακολουθούνται απαρέγκλιτα από όλους εμάς τους πιστούς της κλασικής ανδρική ένδυσης:

 • H σωστή εφαρμογή ξεκινά στους ώμους. Οτιδήποτε άλλο μπορεί να διορθωθεί.

• Όταν δοκιμάζεις ένα σακάκι, βάλε το πορτοφόλι σου στο τσεπάκι του στήθους. Αν είναι σωστά φτιαγμένο, το πορτοφόλι δε θα πέσει στο ύψος της μέσης σου.

• Ένα γκρι φανελένιο κοστούμι θα σε συντροφεύσει για πολλά χρόνια, βεβαιώσου ότι σου εφαρμόζει σωστά. Αυτό σημαίνει ότι η καβαδούρα (armhole) πρέπει να είναι ψηλά, το μανίκι πρέπει να είναι τόσο κοντό ώστε να αφήνει 1-2 πόντους για να φανεί η μανσέτα του πουκάμισου και το σακάκι να κουμπώνει στη φυσική σου μέση. Αν είσαι εύσωμος, να κουμπώνει εκεί που θέλεις να νομίζουν οι άλλοι ότι είναι η μέση σου.

• Μπορείς να δημιουργήσεις την εντύπωση στενής μέσης αν έχεις μεγάλα πέτα στο σακάκι σου, ψηλή καβαδούρα και στενεμένα πλαϊνά. Θα πρέπει το φως να περνάει ανάμεσα στο μανίκι και το σώμα σου.

• Τα φαρδιά ρούχα δεν κρύβουν τίποτα. Αν είσαι εύσωμος, βάλε το πουκάμισο μέσα από το παντελόνι. Μη φοράς χαμηλοκάβαλα παντελόνια που αποκαλύπτουν τα οπίσθιά σου.

• Φτιάχνε πάντα δύο ζευγάρια παντελόνια για κάθε κοστούμι. Καταπονούνται περισσότερο από το σακάκι. Όταν τα παντελόνια λιώσουν, άλλαξε κουμπιά στο σακάκι και χρησιμοποίησέ το σαν blazer ή sport jacket.

• Αν είσαι πολύ ψηλός, πρόσθεσε ένα πέμπτο κουμπί στην απερτούρα του μανικιού. Θα φαίνεται πιο ισορροπημένο.

• Συνδύασε τα αξεσουάρ σου αναλόγως της εποχής: λινά και χρώμα το καλοκαίρι, μαλλί και μοτίβα τον χειμώνα.

• Όσο μεγαλύτερο είναι το άνοιγμα στον γιακά του πουκαμίσου σου, τόσο μεγαλύτερος πρέπει να είναι και ο κόμπος στη γραβάτα σου.

 • Αν το μαντιλάκι είναι ίδιο με τη γραβάτα σου, μοιάζει ψεύτικο. Αν όμως το ένα αντηχεί τα χρώματα του άλλου, θα είναι σαν ευτυχισμένος γάμος.

 • Τα μεγάλα πέτα και οι ενισχυμένοι ώμοι σε κάνουν να δείχνεις πιο μυώδης.

 • Βρες έναν καλό ράφτη. Ακόμη και αν αγοράζεις από τα έτοιμα.

 • Μείνε σε φόρμα, δεν μπορείς να βασίζεσαι μόνο στην ένδυση. Εγώ ασχολούμαι με τον κήπο μου και με μαστορέματα στο σπίτι. Είναι τα μικρά πράγματα στη ζωή που με κρατούν υγιή.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία του Sexton, τους πελάτες του και φυσικά τη δουλειά του μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του: https://www.edwardsexton.co.uk/