Ας δούμε τώρα τη διαδικασία. Πρώτα απ’ όλα, βρέχω το πρόσωπό μου με ζεστό νερό. Τραβάω το πινέλο μου που το έχω αφήσει να τραβήξει νεράκι και να μαλακώσει. Θα το σβουρίσω στο σαπούνι, να φορτώσω λίγο απ’ αυτό και βουρ για το πρόσωπο. Μασάζ σε τρίχα και δέρμα... Και να τα αρώματα (αρώματα που πολλές φορές ξεπερνούν μια ακριβή κολόνια) και να οι εικόνες και οι μνήμες που έρχονται και ξανάρχονται. Αδειάζει, ταξιδεύει το μυαλό... Ευφραίνεται η καρδιά. Σαν μουσική μοιάζει ο ήχος μιας καλά ακονισμένης λεπίδας που χαϊδεύει το δέρμα. Θα κάνω 2-3 περάσματα αν δε βιάζομαι. Ένα σύμφωνα με τη φορά των γενιών, ένα πλάγιο και ίσως και ένα κόντρα. Κλείνω με ξέπλυμα του προσώπου με ζεστό αλλά και με κρύο νερό. Αfter shave ή και balsam ανάλογα την εποχή και την περίπτωση. Ο γράφων τυγχάνει να έχει μια εκτεταμένη συλλογή ξυριστικών. Συνεπώς, διαθέτω τη δυνατότητα συνδυασμών αναλόγως mood που λένε και στο χωριό μου. Λόξα βλέπετε... υπερβολή προφανώς. Με ένα σετ εξοπλισμού συνολικού κόστους 30 με 50 ευρώ είμαι καλυμμένος, ίσως και για 1-2 έτη. Clean cut φρεσκάδα και ευωδιά. Μηδέν ερεθισμοί, φαγούρες και διαταραχές σμήγματος λόγω ταλαιπωρίας του δέρματος. Στον ίδιο χρόνο με λίγη εκπαίδευση, πιο οικονομικά σε βάθος χρόνου, με σεβασμό στο περιβάλλον και στο ευαίσθητο δέρμα της φάτσας μου και όλα αυτά με απλότητα, μεράκι, φινέτσα και χάρη. Όσο για το κομμάτι της αισθητικής και της αίσθησης του να δουλεύεις μ’ ένα ανάλογο σετ ξυριστικών... κρίνετέ το ιδίοις όμμασι. Κάπως έτσι έχει το παραδοσιακό ξύρισμα! Θα χαρώ να απαντήσω σε τυχόν ερωτήσεις σας.