Το πρώτο αδιάβροχο πανωφόρι δημιουργήθηκε από τον Σκώτο επιχειρηματία Charles Macintosh, ο οποίος χρησιμοποίησε τη νάφθα (ένα υποπροϊόν της διύλισης του πετρελαίου) για να πλαστικοποιήσει το ύφασμα. Το αποτέλεσμα χάρισε τεράστια κέρδη στον επιχειρηματία αλλά τα πανωφόρια του, αν και λειτουργικά, μύριζαν άσχημα, ενώ κολλούσαν όταν έκανε ζέστη (όπως κολλάνε τα πλαστικά του αυτοκινήτου μια μέρα με καύσωνα) και ήταν σκληρά και άκαμπτα όταν έκανε κρύο. Όπως και να έχει, ακόμη και σήμερα οι Βρετανοί αποκαλούν μάκιντος τα αδιάβροχα.

Η πρώτη καμπαρτίνα με τη μορφή που ξέρουμε σήμερα δημιουργήθηκε το 1851 από τον Άγγλο John Emary (ο βροχερός καιρός της γηραιάς Αλβιώνας σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του). Το όνομα αυτού του αδιάβροχου πανωφοριού ήταν Aquascutum, εκ των λατινικών λέξεων aqua (νερό) και scutum (ασπίδα). Η Aquascutum σύντομα άρχισε να προμηθεύει αδιάβροχα τον Βρετανικό στρατό κάνοντας την επίσημη πρεμιέρα της στα θέατρα των επιχειρήσεων κατά τον πόλεμο της Κριμαίας το 1853 (στον εν λόγω πόλεμο συμμετείχαν και περίπου 1.000 Έλληνες εθελοντές στο πλευρό των Ρώσων). Η Aquascutum εξακολουθεί να παράγει υψηλής ποιότητας αδιάβροχα πανωφόρια σε τιμές εξαιρετικά πιο προσιτές από αυτές του μεγάλου ανταγωνιστή της που ακολουθεί...

Την ίδια περίπου περίοδο, και συγκεκριμένα το 1856, ένας άλλος Άγγλος, ο 21χρονος Thomas Burberry ξεκινούσε την επαγγελματική του σταδιοδρομία με ένα μικρό κατάστημα ενδυμάτων στην πόλη Basingstoke. Εμπνευσμένος από τα ρούχα των αγροτών και των κτηνοτρόφων, τα οποία διακρίνονταν για την αντοχή τους στα καιρικά φαινόμενα, και σε αντίθεση με την Aquascutum, η οποία χρησιμοποιούσε μάλλινα υφάσματα, ο Burberry πειραματίστηκε με βαμβακερά υφάσματα και συγκεκριμένα με υψηλής ποιότητας αιγυπτιακό βαμβάκι με μακριά ίνα, το οποίο έχει αδιάβροχες ιδιότητες τόσο πριν όσο και μετά την ύφανση. Αυτό το βαμβακερό ύφασμα το ονόμασε gabardine, και έκτοτε η καμπαρτίνα -κακώς μεν, αλλά!- είναι συνυφασμένη με αυτό το αδιάβροχο πανωφόρι αλλά και τον οίκο Burberry.