Πρώτα από όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι μιλάμε για την άνοιξη και τις αρχές του φθινοπώρου. Κατά τη διάρκεια του πραγματικού ελληνικού θέρους, ακόμη και ένα αεράτο λινό πουκάμισο μπορεί να είναι ανυπόφορο εξαιτίας των θερμοκρασιών που αναπτύσσονται, ειδικά στα αστικά κέντρα. Ας μη γελιόμαστε, κανείς δεν πρόκειται να φορέσει σακάκι με τη θέλησή του όταν το θερμόμετρο δείχνει 40°C. Μόνο αν κάποια επαγγελματική ή κοινωνική εκδήλωση το επιβάλει θα αναγκαστούμε να ανοίξουμε τη ντουλάπα μας, αναζητώντας ό,τι πιο δροσερό μπορεί να κρύβει.
Η κλιματική αλλαγή έχει κάνει τα καλοκαίρια μας ανυπόφορα, τουλάχιστον όταν δεν είμαστε με το μαγιό σε ένα παραλιακό μπαρ. Επίσης, έχει κάνει τους χειμώνες τόσο ήπιους που ακόμη και ένα demi-season σακάκι ή κοστούμι είναι υπεραρκετό για το γραφείο ή το κέντρο διασκέδασης.
Ουσιαστικά, πλέον έχουμε δύο εποχές: ένα μακρύ καλοκαίρι με έντονους καύσωνες και ένα μακρύ φθινόπωρο με ελάχιστες ημέρες παγωνιάς. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι τα κλασικά ανδρικά υφάσματα για τις καυτές ημέρες του ελληνικού θέρους.
Δροσερό μαλλί
Μπορεί να ακούγεται περίεργο στον λιγότερο υποψιασμένο αναγνώστη αλλά το μαλλί μπορεί να είναι δροσερό. Τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, οι μεγάλες ιταλικές υφαντουργίες έχουν αναπτύξει μάλλινα υφάσματα τόσο ελαφριά και αραχνοΰφαντα, τα οποία πλέον έχουν κατακτήσει την κορυφή της... δροσιάς όσον αφορά την ανδρική κλασική ένδυση.
Δύο πράγματα έχουν σημασία όταν αναζητούμε ένα καλοκαιρινό μάλλινο ύφασμα. Το πρώτο είναι το βάρος. Αυτό δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 245 γρμ. ανά μέτρο. Καθώς είναι πρακτικά αδύνατο να επισκεφθούμε ένα κατάστημα ετοίμων ενδυμάτων με τη ζυγαριά υπό μάλης, αυτό το νούμερο αξίζει να το συγκρατήσουν οι κύριοι οι οποίοι σχεδιάζουν να ράψουν ένα καλοκαιρινό σακάκι ή κοστούμι, καθώς μόνο ο ράφτης και ο εισαγωγέας υφασμάτων μπορούν να εξασφαλίσουν ότι ο πελάτης θα πάρει αυτό ακριβώς που ζήτησε.
Το δεύτερο σημαντικότερο στοιχείο είναι η ύφανση. Όσο πιο αραιή είναι η ύφανση τόσο πιο εύκολα θα περνά ο αέρας, προσφέροντας την πολυπόθητη δροσιά. Τα υφάσματα με πολύ αραιή ύφανση ονομάζονται fresco και είναι η επιτομή της καλοκαιρινής κομψότητας αφού συνδυάζουν τη φίνα, στρωτή αίσθηση του κλασικού μάλλινου κοστουμιού με την άνεση.
Σε περίπτωση που ψάχνετε στην αγορά του έτοιμου ή του μεταχειρισμένου ενδύματος, ο τρόπος για να διαπιστώσετε αν ένα ύφασμα είναι αρκετά δροσερό είναι να το κρατήσετε κόντρα σε μια πηγή φωτός και να ελέγξετε πόσο αραιή είναι η ύφανσή του. Όσο πιο αραιή τόσο πιο δροσερή.
Αν σχεδιάζετε να ράψετε ένα καλοκαιρινό κοστούμι ή σακάκι, ίσως είναι φρονιμότερο να ζητήσετε από τον ράφτη σας να το κάνει μόνο με τα απολύτως αναγκαία καναβάτσα, χωρίς βάτες και με την ελάχιστη φόδρα, πιστό στις επιταγές του Ναπολιτάνικου στιλ καθώς κάτι ξέρουν από ζέστη οι γείτονές μας οι Ναπολιτάνοι.
Τσαλακωμένο λινό
Το Λίνον το χρησιμώτατον (Linum usitatissimum επί το επιστημονικότερον) είναι από τα πιο αρχαία υφάσματα που έχει χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος. Ήδη από το 3400 π.Χ. οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ακόμη και για να τυλίξουν τους βασιλείς τους στις πυραμίδες. Αφού διέσχισε τη Μεσόγειο και ήρθε στην Ευρώπη, το λινό χρησιμοποιήθηκε ενδυματικά κυρίως για εσώρουχα - μην ξεχνάτε ότι μέχρι και μερικές δεκαετίες πριν, το πουκάμισο θεωρούνταν εσώρουχο. Με την εντονότερη καλλιέργεια του βαμβακιού, το λινό «αναβαθμίστηκε» σε εξωτερικό ένδυμα.
Κατά την ταπεινή, άκρως υποκειμενική και μεροληπτική γνώμη του γράφοντα, δεν υπάρχει ύφασμα που να κραυγάζει «καλοκαίρι» όσο το λινό. Το ατίθασο τσαλάκωμά του τού προσδίδει μια ανεμελιά τόσο παιδική, τόσο αντικομφορμιστική, που είναι σαν να γελάει στα μούτρα των καλοσιδερωμένων, αψεγάδιαστων «ανταγωνιστών» του. Δεν είναι για τους δειλούς το λινό. Η εμμονή των δανδήδων με το τσαλακωμένο λινό έχει φτάσει σε τέτοια σημεία που ο διάσημος σχεδιαστής και πιστός της κλασικής ανδρικής ένδυσης Ralph Lauren έχει προσθέσει στα λινά κοστούμια που προσφέρει ετικέτα που αναγράφει “guaranteed to wrinkle”. Αναμφίβολα, το λινό είναι ο «βασιλιάς» του καλοκαιριού.
Οι επιλογές σε χρώματα και σχέδια είναι αναρίθμητες με τα καφέ, τα μπεζ και τα μπλε να κυριαρχούν, αλλά με ένα χρώμα, πραγματικά, να ξεχωρίζει: το λευκό λινό κοστούμι είναι συνώνυμο της αριστοκρατίας. Το λευκό από μόνο του ως χρώμα έχει έντονες ταξικές καταβολές. Οι αγρότες και οι εργάτες δε θα μπορούσαν ποτέ να φορέσουν λευκά μέσα στις μουτζούρες και τα χωράφια. Το λευκό ανήκε σε αυτούς που δεν προβλεπόταν να το λερώσουν με χειρωνακτικές ή άλλες εργασίες. Και τι δηλώνει στον πιο απόλυτο βαθμό «Δεν έχω ανάγκη να εργαστώ» πέρα από ένα πάλλευκο κοστούμι; Στις ημέρες μας, που ακόμη και μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογένειας αποποιούνται των προνομίων τους ώστε να εργαστούν και η τεχνολογία μας έχει χαρίσει ηλεκτρικά πλυντήρια, τέτοια στεγανά δεν υπάρχουν. Βέβαια, ακόμη απαιτείται περίσσιο ενδυματικό θάρρος για να κυκλοφορήσεις στην Πατησίων με ένα λευκό λινό κοστούμι.
Το «αμερικάνικο» seersucker
Αν και έλκει την καταγωγή του από την Ινδία (η λέξη seersucker είναι ινδική παράφραση της περσικής φράσης shir shaker που μεταφράζεται σε γάλα και ζάχαρη) αυτοί που το έκαναν γνωστό στον κόσμο της κλασικής ανδρικής ένδυσης ήταν οι Αμερικανοί. Το ιδιαίτερο αυτό βαμβακερό ύφασμα που μοιάζει σαν να είναι μόνιμα τσαλακωμένο (όχι όμως όπως το λινό) ξεκίνησε την ενδυματική του καριέρα σε ώμους εργατών και συγκεκριμένα στους σιδηρόδρομους. Στην κλασική ανδρική ένδυση εντάχθηκε κατά τη δεκαετία του 1920 όπου κι έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε μορφή ανοιχτόχρωμων καλοκαιρινών κουστουμιών. Καθώς -τότε- ήταν φτηνό υλικό η αμερικανική εταιρεία Brooks Brothers πωλούσε τα seersucker κοστούμια της για 15 δολάρια. Πλέον, τα seersucker έχουν ανέλθει από την ταπεινή καταγωγή τους και μαζί έχει ανέλθει και η τιμή τους.
Το βασικό χαρακτηριστικό του seersucker είναι ότι ως επί το πλείστον είναι ριγέ. Το φόντο είναι πάντα λευκό ενώ η ρίγα είναι συνήθως μπλε, γκρι ή μπεζ. Υπάρχουν και μονόχρωμα seersucker αλλά είναι πιο σπάνια.
Το seersucker το καθιέρωσαν οι gentlemen του αμερικάνικου Νότου και κατόπιν πήρε τον δρόμο προς τον Βορρά και τη Νέα Υόρκη, για να περάσει αργότερα τον Ατλαντικό και να φτάσει στην Ευρώπη. Αν και δεν είναι διαδεδομένο στη Γηραιά ήπειρο, πρόκειται για ένα ανάλαφρο και αεράτο ύφασμα, το οποίο ταιριάζει εξαιρετικά με τα καυτά καλοκαίρια του μεσογειακού Νότου. Οι παλιότεροι ίσως θυμούνται την τηλεοπτική σειρά Μάτλοκ, στην οποία ο ηλικιωμένος δικηγόρος-ντετέκτιβ, ως γνήσιος νότιος κύριος, φορούσε συχνά γαλάζια seersucker κοστούμια. Καθώς είναι ακόμη «ξένο» στο βλέμμα των Ευρωπαίων, ίσως είναι φρόνιμο να το εισαγάγετε στην γκαρνταρόμπα σας ως σακάκι και όχι κατευθείαν ως κοστούμι. Συνδυασμένο με ένα λινό ή βαμβακερό παντελόνι δεν προδίδει με την πρώτη ματιά τον «εξωτικό» του χαρακτήρα.
Αφού σημειώσουμε ότι ο παραπάνω οδηγός μπορεί να φανεί χρήσιμος και σε γαμπρούς -καθώς οι περισσότερες κυρίες επιθυμούν διακαώς καλοκαιρινό γάμο, αδιαφορώντας για τους μέλλοντες συζύγους τους που ιδροκοπούν μέσα στα κοστούμια τους- να θυμίσουμε ότι σε περίπτωση που θέλετε να ράψετε, καλό είναι να ξεκινήσετε τις διαδικασίες δύο με τρεις μήνες νωρίτερα από την αρχή του ελληνικού καλοκαιριού που συνήθως πλέον πέφτει... αρχές Απριλίου.
Διαδώστε!