Στην άχαρη εποχή που έτυχε να ζούμε, ένας άντρας που αφιερώνει χρόνο για να συνθέσει με αρμονία και στιλ την κάθε του εμφάνιση είναι καταφανέστατα η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Έναν κανόνα που θέλει τους άντρες, ειδικά τους νεότερους, να κυκλοφορούν αποκλειστικά με τζιν και φούτερ. Η εποχή μας είναι μια ωδή στο casual και την ανεπισημότητα. Εάν ένας άντρας αποφασίσει να ντυθεί καλύτερα από ό,τι συνήθως για να πάει στο γραφείο, πιθανότατα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον χλευασμό των συναδέλφων του και με πειράγματα του τύπου «πας για γαμπρός;» κλπ. Για ποιους λόγους όμως αξίζει ένας άντρας να μπει στον κόπο να διαβάσει, να ψάξει, να ανακαλύψει και εν τέλει να διαμορφώσει το προσωπικό του στιλ και να αρχίσει να ντύνεται καλύτερα; Σε αυτό το ερώτημα θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε παρακάτω.
Εξέλιξη
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε ξεκινά η διαδικασία της εξέλιξής μας ως ανθρώπινα όντα. Όσο ο χρόνος περνά, οι εμπειρίες συσσωρεύονται και οι γνώσεις που αποκομίζουμε αθροίζονται, οδηγώντας μας -ελπίζω- στο να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Αυτό συμβαίνει σε πολλά επίπεδα: επαγγελματικά, κοινωνικά, συναισθηματικά, κλπ. Ωστόσο, εκείνο που παρατηρώ είναι ότι αυτή η τόσο καθοριστική διαδικασία της εξέλιξης δεν εμφανίζεται και τόσο στις ενδυματικές επιλογές. Πολλοί είναι οι φίλοι μου που, αν και πλησιάζουν επικίνδυνα τα 50, επιμένουν να ντύνονται σαν 20άρηδες. Σαν ο χρόνος να πάγωσε στην εποχή που ήταν ακόμη στα αμφιθέατρα ή στο κάμπινγκ της Αντιπάρου. Προφανώς, ο καθένας ντύνεται όπως του αρέσει και τον εκφράζει, αλλά αν κάποια στιγμή αντιληφθείτε ότι φοράτε ακριβώς τα ίδια με τον επτάχρονο γιο σας, ίσως θα πρέπει να σας προβληματίσει το γεγονός... Το στιλ, ακριβώς όπως και η προσωπικότητά μας, πρέπει να εξελίσσεται συνεχώς. Αλλιώς βαλτώνει.
Σεβασμός
Τα ρούχα δε λένε κάτι για αυτόν που τα φοράει. Το φωνάζουν. Ας πούμε πως έχεις επέτειο γάμου και έχετε κανονίσει να πάτε το βράδυ σε ένα καλό εστιατόριο. Η σύζυγος/σύντροφός σου ετοιμάζεται για ώρες ώστε να εμφανιστεί όσο πιο άρτια μπορεί στο πλευρό σου, ενώ εσύ δεν μπαίνεις καν στον κόπο να αλλάξεις από τα ρούχα της δουλειάς. Απλά δε σέβεσαι ούτε το γεγονός ούτε τις προσπάθειες που κατέβαλε το έτερόν σου ήμισυ. Δε χρειάζεται να πεις κουβέντα. Τα ρούχα σου τα είπαν όλα. Ανάλογα παραδείγματα μπορούμε να επικαλεστούμε και για διάφορες άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως γάμοι, κηδείες, επαγγελματικές συναντήσεις, κλπ. Τα ρούχα καλύπτουν σχεδόν το 90% της συνολικής μας παρουσίας. Είναι αυτά που βλέπει και αναπόφευκτα κρίνει ο άλλος πριν καν ανοίξουμε το στόμα μας για να μιλήσουμε. Σκεφτείτε το αυτό την επόμενη φορά που πρέπει να πάτε κάπου όπου θα έχετε επαφή με αγνώστους.
Αυτοπεποίθηση
Όλοι το έχουμε νιώσει. Είναι η στιγμή που έχεις κάνει το μπάνιο σου και έχεις φορέσει το καθαρό και καλοσιδερωμένο πουκάμισο που τόσο αγαπάς. Εκείνη τη στιγμή νιώθεις ανίκητος. Έτοιμος να αντιμετωπίσεις όποια δυσκολία πετάξει κατά πάνω σου η ζωή και μάλιστα, με ένα χαμόγελο στα χείλη. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν -οι περισσότεροι τουλάχιστον- έχουμε τις «μαύρες» μας, σερνόμαστε στο σπίτι με τα εσώρουχα. Όσο πιο καλά είσαι ντυμένος, τόσο πιο καλά αισθάνεσαι για τον εαυτό σου. Τόσο απλά. Μερικές φορές, ένα καλοραμμένο σακάκι σε κάνει να νιώθεις ότι φοράς μια πανοπλία που μπορεί να σε προστατέψει από τα «βέλη» της καθημερινότητας από όπου κι αν προέρχονται. Όσο για τον συνάδελφο που θα σε δει με κοστούμι και γραβάτα μια απλή Τρίτη και θα σε πειράξει με την ερώτηση «γαμπρός ντύθηκες;», το χιούμορ είναι η καλύτερη απάντηση.
Γνώση
Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι περισσότεροι άντρες επιλέγουν την απλή λύση του τζιν και του φούτερ είναι ακριβώς επειδή είναι απλή. Δε χρειάζεται να αφιερώσεις πολύ χρόνο για να πας σε κάποιο κατάστημα ή ακόμη και να παραγγείλεις μέσω ίντερνετ από την άνεση του σπιτιού σου ένα φούτερ, εφόσον γνωρίζεις το νούμερό σου. Δεν απαιτεί γνώσεις και έρευνα αυτή η διαδικασία. Με την κλασική ανδρική ένδυση, ισχύει ακριβώς το αντίθετο: αυτή απαιτεί γνώσεις. Θεωρητικές και εμπειρικές. Είναι ο δύσκολος δρόμος. Πρέπει να διαβάσεις, να ρωτήσεις, να μιλήσεις με ανθρώπους, να αλλάξεις ράφτες, να επισκεφθείς κασμιράδικα και να αγγίξεις υφάσματα, να μάθεις να αναγνωρίζεις το μοναδικό διαμάντι μέσα σε ένα βουνό ρούχων στα βιντατζάδικα. Το να μάθεις να ντύνεσαι καλύτερα είναι μια χρονοβόρα, δύσκολη διαδικασία, η οποία όμως σε γεμίζει γνώση. Και η γνώση, φίλε αναγνώστη, είναι ανεκτίμητη.
Αντίσταση
Το να αρχίσεις να ντύνεσαι καλύτερα βασισμένος στους κανόνες και το ήθος της κλασικής ανδρικής ένδυσης στις ημέρες μας είναι μια πράξη αντίστασης. Αντίσταση στις δυνάμεις της παγκόσμιας βιομηχανίας ετοίμων ενδυμάτων. Αντίσταση στην περιβαλλοντική καταστροφή του πλανήτη μέσω των συνθετικών ινών. Αντίσταση στις διαφημιστικές εταιρείες και τους influencers του διαδικτύου που σου πουλάνε σκουπίδια για χρυσάφι. Αντίσταση στον καταναλωτισμό που σε θέλει να φοράς κάτι για λίγες ημέρες και μετά να το πετάς για να αγοράσεις κάτι νέο που θα σε κάνει πιο «μοδάτο», πιο «cool», πιο «επιθυμητό»...
Στους ράφτες αδέρφια, στους ράφτες και στα βιντατζάδικα! Αν μη τι άλλο στηρίζουμε τις γειτονιές μας και πραγματικούς ανθρώπους, όχι απρόσωπες εταιρείες.
Προσωπική αισθητική
Δε γνωρίζω αν το αντιλαμβάνονται όσοι το κάνουν, αλλά όταν κάποιος φοράει ένα μπλουζάκι ή ένα φούτερ με το λογότυπο της μάρκας τυπωμένο φαρδύ-πλατύ πάνω του, ουσιαστικά γίνεται ζωντανή διαφήμιση μιας πολυεθνικής εταιρείας. Τσάμπα. Χωρίς να τον πληρώνει η εταιρεία, όπως πληρώνει π.χ. για διαφημιστικό χώρο στα περιοδικά ή για χρόνο στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Επίσης, με αυτή του την επιλογή μας ενημερώνει ότι:
1. Έχει τα χρήματα για να αγοράζει τα ρούχα της συγκεκριμένης εταιρείας.
2. Αυτή η εταιρεία τον αντιπροσωπεύει κατά κάποιον μεταφυσικό -φαντάζομαι- τρόπο. Μπορώ να καταλάβω ότι σε κάποιον αρέσει η μουσική των Metallica και ότι, ως ένα σημείο, τον εκφράζει αλλά σε καμία περίπτωση δεν καταλαβαίνω τι δηλώνει για κάποιον να φοράει ένα μπλουζάκι με τη φίρμα Gucci τυπωμένη με τεράστια γράμματα πάνω του.
3. Δεν έχει προσωπικό γούστο και τον καλύπτει το γούστο του σχεδιαστή της εταιρείας.
Όταν όμως συνδυάσεις το σακάκι σου με ένα πουκάμισο, μια γραβάτα κι ένα μαντηλάκι, αυτός ο συνδυασμός είσαι εσύ. Εσύ τα επέλεξες, εσύ τα βρήκες, μπορεί και να έχουν φτιαχτεί μόνο για εσένα ή να τα ανακάλυψες κάπου μεταχειρισμένα. Όπως και να έχει, όλα αυτά εκπέμπουν τη δική σου προσωπική αισθητική, όχι κάποιου άλλου. Ακόμη κι αν η γραβάτα σου είναι εφτάδιπλη, από εκλεκτό μετάξι, ραμμένη στο χέρι στη Νάπολη από τον καλύτερο τεχνίτη του κόσμου και κοστίζει τρεις φόρες όσο το φούτερ με τη στάμπα, κανείς δε θα το αντιληφθεί. Μόνο εσύ το ξέρεις. Και αυτό ξεχωρίζει τους συγκροτημένους άντρες από τα ανασφαλή παιδιά.
Οικονομία
Πολλοί είναι οι άντρες που θεωρούν ότι η κλασική ανδρική ένδυση κοστίζει. Ως έναν βαθμό έχουν δίκιο. Ένα χειροποίητο κοστούμι, ραμμένο με καναβάτσο και υψηλής ποιότητας ύφασμα, μπορεί να κοστίσει έως και λίγες χιλιάδες ευρώ. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι:
1. Όλα τα επί παραγγελία κοστούμια κοστίζουν τόσο. Με λίγη έρευνα και γνώση μπορεί κάποιος να ράψει ένα αξιοπρεπέστατο κοστούμι με 700-800 ευρώ.
2. Δεν είναι εφικτό να βρει πραγματικούς θησαυρούς στα καταστήματα second hand, εξοπλισμένος αποκλειστικά με γνώσεις και υπομονή. Μάλιστα, μπορεί να δώσει μόλις μερικές δεκάδες ευρώ, αποκτώντας ένα πανάκριβο κοστούμι.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την πρώτη περίπτωση. Έστω ότι κάποιος επενδύει 500 ευρώ για να ράψει ένα σακάκι blazer. Καθώς το σακάκι είναι από εξαιρετικής ποιότητας ύφασμα, ραμμένο στα μέτρα του και εντελώς κλασικό -άρα δεν πρόκειται να βγει «εκτός μόδας»-, μπορούμε να υποθέσουμε ότι με λίγη φροντίδα θα φορεθεί για τουλάχιστον 10 χρόνια (προσωπικά έχω σακάκια και κοστούμια άνω των 25 ετών στην ντουλάπα μου). Ας πούμε ότι ο φίλος που το έραψε, δε συνηθίζει να φοράει σακάκια και το χρησιμοποιεί μόνο 10 φορές τον χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι στα 10 χρόνια ζωής του σακακιού έχει φορεθεί 100 φορές. Αν πάρουμε τα 500 ευρώ που κόστισε και τα διαιρέσουμε με τις 100 φορές που φορέθηκε το αποτέλεσμα είναι 5 ευρώ ανά φορά. Αρκετά οικονομικό, νομίζω...
Αν τώρα κάνουμε τον ίδιο υπολογισμό με ένα blazer που αποκτήθηκε αντί λίγων ευρώ από ένα κατάστημα με vintage ενδύματα, το κόστος χρήσης είναι αστείο.
Επιπλέον, η κλασική ανδρική ένδυση, καθώς στηρίζεται στη διακριτικότητα και τη διαχρονικότητα, είναι εξαιρετικά ευέλικτη. Με λίγα κομμάτια μπορεί κάποιος να κάνει δεκάδες συνδυασμούς. Με δύο ζευγάρια παπούτσια, τρία παντελόνια, πέντε πουκάμισα και δύο «ορφανά» σακάκια, τα οποία ταιριάζουν μεταξύ τους, κάποιος μπορεί να επιτύχει 2x3x5x2=60 διαφορετικούς συνδυασμούς.
Όπως και να το δει κανείς, η επένδυση στην ποιότητα είναι πάντα πιο οικονομική από τη σπατάλη σε κάτι ευτελές. Άλλωστε, όπως λέει και η παροιμία: «Η φτήνια τρώει τον παρά».
Εν κατακλείδι, αξίζει κάποιος να αρχίσει να ντύνεται πιο κλασικά, άρα καλύτερα από τον μέσο όρο των υπόλοιπων αντρών, γιατί πολύ απλά του αρέσει. Τα έγραψα και ξαλάφρωσα.
Διαδώστε!