«Η fast fashion είναι παρελθόν» Δημοσιεύτηκε σε: Δημιουργοί

«Ένα κοστούμι από εκλεκτό ύφασμα, που απαιτεί από 18 έως 25 ώρες χειροποίητη εργασία, είναι ένα κοστούμι που θα το φοράμε για πάρα πολλά χρόνια. To σεβόμαστε και ταυτόχρονα σεβόμαστε τόσο τα υλικά του όσο και τον ίδιο μας τον εαυτό»

Όταν κάποιος ακούει τη λέξη «ράφτης» το μυαλό του πάει κατευθείαν σε ένα όνομα: «Γιαννέτος». Καθόλου τυχαίος συνειρμός. Ο γράφων, όντας επαγγελματίας δημοσιογράφος εδώ και πάνω από 20 χρόνια σε εφημερίδες της Αθήνας, γνωρίζει πολύ καλά ότι από την πόρτα του Γιαννέτου έχουν περάσει οι περισσότεροι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, δεκάδες υπουργοί, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και χιλιάδες άντρες που αγαπούν την κλασική ανδρική ένδυση και το επί παραγγελία ένδυμα. Για αυτό και είναι ιδιαίτερη χαρά για το Μονόπετο να φιλοξενεί τον κύριο Παναγιώτη Γιαννέτο, τον άνθρωπο που βρίσκεται στο τιμόνι ενός οίκου ο οποίος, από ένα ταπεινό ραφείο στο Αριοχώρι Μεσσηνίας, έχει εξελιχθεί στη μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία στον χώρο του χειροποίητου ανδρικού ενδύματος.

Πότε ξεκινά η ιστορία;

114 χρόνια πριν, από τις λίγες εταιρείες στην Ελλάδα, η μοναδική στον χώρο της μόδας και της υψηλής ραπτικής και εγώ είμαι στο τιμόνι ως 4η γενιά. Το 1907 στο Αριοχώρι Μεσσηνίας, το άνοιγμα του πρώτου ραφείου από τον προπάππο μου Δημήτρη Γιαννέτο, ο οποίος ύφαινε στη ρόκα το ύφασμα και προσέλκυσε όλο τον καλό κόσμο της Καλαμάτας, τους τοπικούς άρχοντες, αλλά και όσους αγαπούσαν και εκτιμούσαν το καλό κοστούμι.

Ο Δημήτρης Γιαννέτος υφαίνει στη ρόκα, στο Αριοχώρι Μεσσηνίας

Τη σκυτάλη πήρε ο γιος του και παππούς μου Παναγιώτης Γιαννέτος, ο οποίος σπούδασε πατρόν στη Σχολή Scorsone του Μιλάνο, έφυγε το 1968 για το Σικάγο μαζί με τα παιδιά του και τελειοποίησε την τέχνη της υψηλής ραπτικής στο χειροποίητο κοστούμι ως chief designer και pattern maker στον ονομαστό οίκο Oxford Clothes. Ο τρόπος παραγωγής των κοστουμιών στον Oxford Clothes αποτελούσε σχολή ακόμα και για ιταλούς ράφτες οι οποίοι μαθήτευαν εκεί, με αποτέλεσμα η παραμονή του στο Σικάγο να πάρει χαρακτήρα εκπαιδευτικό και προπαρασκευαστικό για την επιστροφή στην Ελλάδα. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, η οικογένεια Γιαννέτου επέστρεψε στην Ελλάδα και πλέον, με όλη την εμπειρία που κουβαλούσε, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και άνοιξε το πρώτο εργαστήριο-μαγαζί στην οδό Καραγεώργη Σερβίας 12-14 και Βουλής γωνία, δίπλα από το Υπουργείο Οικονομικών. Η τεχνογνωσία και το αποτέλεσμα ήταν τέτοια, ώστε αμέσως το όνομα Γιαννέτος άρχισε να γίνεται γνωστό και συνώνυμο της υψηλής ραπτικής, με αποτέλεσμα να προσελκύει και την υψηλή πελατεία, επώνυμους επιχειρηματίες, καλλιτέχνες και πολιτικούς. Η συνέχεια είναι γνωστή: με τον πατέρα μου Δημήτρη Γιαννέτο και τον θείο μου Νίκο Γιαννέτο στο τιμόνι, έγινε η μεγάλη εκτόξευση της εταιρείας στις δεκαετίες του ’70-‘00 με το ιδιόκτητο εργαστήριο-κόσμημα του οίκου Giannetos στη Λ. Βουλιαγμένης 103Β, όπου κατασκευάζονται ανελλιπώς μέχρι σήμερα στο χέρι όλα τα κοστούμια και ενδύματα του οίκου, και φυσικά τα μεγάλα καταστήματα στους πιο κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και στον Πύργο της Κηφισιάς. Σήμερα, το όνομα Giannetos είναι συνώνυμο του χειροποίητου κοστουμιού, μιας κατασκευής μοναδικής ακόμα και σήμερα στη χώρα μας, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα μεγαλύτερα ονόματα των διεθνών οίκων, όπως Brioni, Zegna και πολλών άλλων.

Ποιο είναι το χαρακτηριστικό στιλ του οίκου Giannetos; Προσεγγίζει το ιταλικό ή το αγγλικό;

Το χαρακτηριστικό στιλ του οίκου Giannetos είναι αυθεντικό και έχει τη δική του μοναδική ταυτότητα. Έχει υιοθετήσει τα θετικά του ιταλικού στυλ, όπως τα υφάσματα, τις γραμμές και τα εσωτερικά υλικά, αλλά έχει προσθέσει και αγγλικά και αμερικάνικα στοιχεία στην κατασκευή, λεπτομέρειες που κάνουν ένα χειροποίητο κοστούμι Giannetos μια μοναδική εμπειρία.

Ο Παναγιώτης Γιαννέτος με τον πατέρα του Δημήτρη

Τέσσερις γενιές ραφτάδων λοιπόν, τι έχει αλλάξει μέσα σε αυτά τα χρόνια και τι έχει παραμείνει ίδιο;

Τέσσερις γενιές από το 1907 μέχρι σήμερα, αλλά ακόμα και στις δύο τελευταίες γενιές έχουν αλλάξει πολλά. Πλέον, όλα τα πατρόν γίνονται αποκλειστικά με σχεδιαστικό πρόγραμμα στον υπολογιστή, με όλα τα πλεονεκτήματα όπως ακρίβεια και, σε πολλές περιπτώσεις, χωρίς πρόβες. Σαφώς, η επιχείρηση έχει μεγαλώσει πολύ και έχει εκσυγχρονιστεί σε όλα τα επίπεδα, ενώ η εμπειρία έχει πλέον περάσει στο DNA της. Αυτό όμως που παραμένει ίδιο είναι η ποιότητα της χειροποίητης δημιουργίας, με εσωτερικό καναβάτσο και τα κορυφαία υφάσματα των πιο γνωστών ιταλικών και αγγλικών οίκων που δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά, αφού τα εισάγουμε αποκλειστικά. Τέλος, η εξωστρέφεια του οίκου με συμμετοχή στα μεγαλύτερα fashion shows στην Ελλάδα, όπως τα Athens Xclusive Designers Week, εξαγωγές σε Αυστραλία και Καναδά, αλλά και διεθνής καταξίωση στο Φεστιβάλ Βενετίας με τη συμμετοχή στην ταινία του Κώστα Γαβρά και το κόκκινο χαλί το 2019 και πρόσφατα στην ξένη σειρά του Apple TV, Tehran, όπου πρωταγωνιστούν αστέρες του Hollywood, όπως ο Shaun Toub και ο Navid Negahban με τα signature Giannetos suits τους.

Σε γενικές γραμμές διαθέτει στιλ ο Έλληνας;

O Έλληνας ασφαλώς και διαθέτει στιλ, και πολύ περισσότερο ο σύγχρονος. Οι Έλληνες επιμελούνται το στιλ τους, τους απασχολεί η εμφάνισή τους και θέλουν να είναι εναρμονισμένοι με τις πιο σύγχρονες τάσεις.

Ποια είναι τα πρώτα κλασικά κομμάτια στα οποία θα πρέπει να επενδύσει ένας νεαρός άντρας που αρχίζει τώρα να χτίζει την γκαρνταρόμπα του;

Δεν νοείται γκαρνταρόμπα χωρίς τα εξής πέντε βασικά κομμάτια:

1. Το grey και το navy blue είναι τα πιο βασικά χρώματα κοστουμιών. Μπορούν να φορεθούν σε διάφορες περιστάσεις και συνδυάζονται με ποικιλία πουκαμίσων και γραβατών.

2. Το all time classic blazer, στη σύγχρονη εκδοχή του, για πολλές mix and match εμφανίσεις.

3. Ένα λευκό (με διπλή μανσέτα) και ένα σιέλ υποκάμισο, ραμμένα στα μέτρα του.

4. Δυο ζευγάρια υποδήματα. Το ένα, κατά προτίμηση, σε oxford black και ένα casual loafer -εγώ αγαπώ και το ταμπά.

5. Το παλτό σε σκούρα χρώματα και μια γκαμπαρντίνα.

«Ένα κοστούμι από εκλεκτό ύφασμα απαιτεί από 18 έως 25 ώρες χειροποίητη εργασία» λέει ο κ. Παναγιώτης Γιαννέτος

Σε μια αγορά που κατακλύζεται από τα έτοιμα ενδύματα της fast fashion, έχει μέλλον το bespoke;

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Η εποχή του κορονοϊού απέδειξε με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η fast fashion είναι παρελθόν και δεν συνάδει με τις σύγχρονες επιταγές για αειφορία και βιωσιμότητα της ένδυσης και του πλανήτη. Οφείλουμε να στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι στο ρούχο, δεν είναι δυνατόν να επενδύουμε στα ρούχα της μιας σεζόν που πετιούνται, διότι είναι και ευτελή. Αντίθετα, ένα κοστούμι από εκλεκτό ύφασμα, που απαιτεί από 18 έως 25 ώρες χειροποίητη εργασία, είναι ένα κοστούμι που θα το φοράμε για πάρα πολλά χρόνια. Το σεβόμαστε και ταυτόχρονα σεβόμαστε τόσο τα υλικά του όσο και τον ίδιο μας τον εαυτό. Η τέχνη του sur mesure είναι κουλτούρα, άποψη και στάση ζωής.

Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, τα σημαντικότερα προτερήματα ενός επί παραγγελία ενδύματος;

Δεν υπάρχει σύγκριση με το έτοιμο ένδυμα. Μιλάμε για άλλο είδος, άλλη κατηγορία. Στην επί παραγγελία κατασκευή, ξεκινάμε από τον πελάτη: τη σωματομετρία του αλλά και την προσωπικότητά του. Tι θέλει, τι του ταιριάζει και ποια η περίσταση όπου θα φορεθεί το ένδυμα. Στη συνέχεια περνάμε στο ύφασμα, με απεριόριστη γκάμα επιλογών, όπως four seasons, 200s wool/cashmere, super china cashmere, μέχρι και exclusive διαθεσιμότητας, όπως υφάσματα από vicuna, αλλά και τα τελευταία αδιαβροχοποιημένα μάλλινα υφάσματα για κοστούμια και παλτό. Προφανώς, αυτά δεν υπάρχουν στην ευρύτερη αγορά. Τέλος, είναι αυτονόητο ότι στην επί παραγγελία κατασκευή, πρωταγωνιστεί η εξατομίκευση της δημιουργίας: mao γιακάδες, shawl, notched, peak πέτα, double breasted jackets, μονή ή διπλή πιέτα στο παντελόνι, και μπορούμε να απαριθμούμε ό,τι υπάρχει σε προτίμηση.

Ο νέος ράφτης θα πρέπει να μάθει την «τέχνη της πρόβας και να αποκτήσει μοναδική σχέση με τον κάθε πελάτη»

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο που θέλει να γίνει ράφτης;

Να αγαπάει τη δημιουργία, να μελετήσει και να σπουδάσει το ρούχο, ξεκινώντας από μια κορυφαία σχολή, όπως για παράδειγμα το Istituto Marangoni στο Μιλάνο όπου σπούδασα κι εγώ για να πάρει το υπόβαθρο και την κουλτούρα και να συνεχίσει με ατέλειωτες ώρες στο πατρόν. Και φυσικά, να μάθει όλα τα βήματα δίπλα σε έμπειρους ράφτες. Το σχέδιο δεν κάνει τον ράφτη, όπως εσφαλμένα θεωρούν τα νέα παιδιά. Χρειάζεται γνώση στο να κόβεις το ύφασμα -το κάθε ύφασμα συμπεριφέρεται διαφορετικά- αλλά και γνώση στη ραφή και την κατασκευή -μεγάλη τέχνη με άπειρες ώρες μαθητείας και εργασίας. Τέλος, να μάθει την τέχνη της πρόβας και να αποκτήσει μοναδική σχέση με τον κάθε πελάτη. Με απλά λόγια, υπομονή κι επιμονή. Σε λίγα χρόνια θα είναι περιζήτητος και οι αποδοχές του θα είναι αρκετά μεγάλες.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Ήδη το νέο μας online shop λειτουργεί εδώ και 2 μήνες, αλλά ετοιμάζω και online bespoke. Eπίσης, η εξωστρέφεια είναι ένα από τα πράγματα που θα με απασχολήσουν στο προσεχές μέλλον, αφού και η ζήτηση για κάτι τέτοιο είναι πολύ μεγάλη πλέον. Η άλλη αγάπη μου είναι ο κινηματογράφος. Επομένως, σκοπεύω να αναπτύξω και άλλο τις διεθνείς μου συνεργασίες στον τομέα αυτό. Με γοητεύει να σχεδιάζω για τον κινηματογράφο, όπως και για το Red Carpet.

« Τα «άλλα» παπούτσια
Bespoke υποδήματα με μεράκι στο Γαλάτσι »